amoralista
See also: amoralistą
Polish
Etymology
From amoralizm + -ista. First attested in 1907.
Pronunciation
- IPA(key): /a.mɔ.raˈlis.ta/
Audio: (file) - Rhymes: -ista
- Syllabification: a‧mo‧ra‧lis‧ta
Noun
amoralista m pers (female equivalent amoralistka)
Declension
Declension of amoralista
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | amoralista | amoraliści/amoralisty (deprecative) |
| genitive | amoralisty | amoralistów |
| dative | amoraliście | amoralistom |
| accusative | amoralistę | amoralistów |
| instrumental | amoralistą | amoralistami |
| locative | amoraliście | amoralistach |
| vocative | amoralisto | amoraliści |
Related terms
adjectives
- amoralny
- moralistyczny
- moralitetowy
- moralizatorski
- moralny
- morałowy
- niemoralny
adverbs
- amoralnie
- moralitetowo
- moralizatorsko
- moralnie
- niemoralnie
nouns
References
First attested in 1877.[1]
Further reading
- amoralista in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- amoralista in Polish dictionaries at PWN
- amoralista in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Portuguese
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /a.mo.ɾaˈlis.tɐ/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /a.mo.ɾaˈliʃ.tɐ/
- (Southern Brazil) IPA(key): /a.mo.ɾaˈlis.ta/
- (Portugal) IPA(key): /ɐ.mu.ɾɐˈliʃ.tɐ/
- Hyphenation: a‧mo‧ra‧lis‧ta
Adjective
amoralista m or f (plural amoralistas)
- (philosophy) amoralistic (relating to amoralism)
Noun
amoralista m or f by sense (plural amoralistas)
- (philosophy) amoralist (one who practises or who advocates amoralism)