anknüpfen
German
Etymology
Pronunciation
Audio: (file)
Verb
anknüpfen (weak, third-person singular present knüpft an, past tense knüpfte an, past participle angeknüpft, auxiliary haben)
- to establish (a relationship)
Conjugation
Conjugation of anknüpfen (weak, auxiliary haben)
| infinitive | anknüpfen | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| present participle | anknüpfend | ||||
| past participle | angeknüpft | ||||
| zu-infinitive | anzuknüpfen | ||||
| auxiliary | haben | ||||
| indicative | subjunctive | ||||
| singular | plural | singular | plural | ||
| present | ich knüpfe an | wir knüpfen an | i | ich knüpfe an | wir knüpfen an |
| du knüpfst an | ihr knüpft an | du knüpfest an | ihr knüpfet an | ||
| er knüpft an | sie knüpfen an | er knüpfe an | sie knüpfen an | ||
| preterite | ich knüpfte an | wir knüpften an | ii | ich knüpfte an1 | wir knüpften an1 |
| du knüpftest an | ihr knüpftet an | du knüpftest an1 | ihr knüpftet an1 | ||
| er knüpfte an | sie knüpften an | er knüpfte an1 | sie knüpften an1 | ||
| imperative | knüpf an (du) knüpfe an (du) |
knüpft an (ihr) | |||
1Rare except in very formal contexts; alternative in würde normally preferred.
Subordinate-clause forms of anknüpfen (weak, auxiliary haben)
| indicative | subjunctive | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| present | dass ich anknüpfe | dass wir anknüpfen | i | dass ich anknüpfe | dass wir anknüpfen |
| dass du anknüpfst | dass ihr anknüpft | dass du anknüpfest | dass ihr anknüpfet | ||
| dass er anknüpft | dass sie anknüpfen | dass er anknüpfe | dass sie anknüpfen | ||
| preterite | dass ich anknüpfte | dass wir anknüpften | ii | dass ich anknüpfte1 | dass wir anknüpften1 |
| dass du anknüpftest | dass ihr anknüpftet | dass du anknüpftest1 | dass ihr anknüpftet1 | ||
| dass er anknüpfte | dass sie anknüpften | dass er anknüpfte1 | dass sie anknüpften1 | ||
1Rare except in very formal contexts; alternative in würde normally preferred.
Composed forms of anknüpfen (weak, auxiliary haben)