błocisty

Polish

Etymology

From błoto +‎ -isty. First attested in 1621.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bwɔˈt͡ɕis.tɘ/
  • Rhymes: -istɘ
  • Syllabification: bło‧cis‧ty

Adjective

błocisty (not comparable, no derived adverb)

  1. (obsolete, literally) muddy (covered in mud)
    Synonym: błotnisty
  2. (obsolete, figuratively, of a job) dirty (hard, unpleasant)

Declension

Declension of błocisty (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative błocisty błocista błociste błociści błociste
genitive błocistego błocistej błocistego błocistych
dative błocistemu błocistej błocistemu błocistym
accusative błocistego błocisty błocistą błociste błocistych błociste
instrumental błocistym błocistą błocistym błocistymi
locative błocistym błocistej błocistym błocistych
adjectives
adverb
nouns
verbs

References

  1. ^ Wiesław Morawski (21 March 2019) “BŁOCISTY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  2. ^ błocisty in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.