bǿn
See also: Appendix:Variations of "bon"
Old Norse
Alternative forms
Etymology
From Proto-Germanic *bōniz.
Noun
bǿn f
Declension
| feminine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | bǿn | bǿnin | bǿnir | bǿnirnar |
| accusative | bǿn | bǿnina | bǿnir | bǿnirnar |
| dative | bǿn | bǿninni | bǿnum | bǿnunum |
| genitive | bǿnar | bǿnarinnar | bǿna | bǿnanna |
Related terms
Descendants
- Icelandic: bón, bæn
- Faroese: bøn
- Norwegian Nynorsk: bøn, bønn
- Norwegian Bokmål: bønn
- Old Swedish: bø̄n, ᛒᚯᚿ
- Swedish: bön
- Danish: bøn
- → Middle English: boon, bone