binnenhalen

Dutch

Etymology

From binnen +‎ halen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbɪnə(n)ɦaːlə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: bin‧nen‧ha‧len

Verb

binnenhalen

  1. (transitive) to bring in
  2. (transitive, computing) to download

Conjugation

Conjugation of binnenhalen (weak, separable)
infinitive binnenhalen
past singular haalde binnen
past participle binnengehaald
infinitive binnenhalen
gerund binnenhalen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular haal binnen haalde binnen binnenhaal binnenhaalde
2nd person sing. (jij) haalt binnen, haal binnen2 haalde binnen binnenhaalt binnenhaalde
2nd person sing. (u) haalt binnen haalde binnen binnenhaalt binnenhaalde
2nd person sing. (gij) haalt binnen haalde binnen binnenhaalt binnenhaalde
3rd person singular haalt binnen haalde binnen binnenhaalt binnenhaalde
plural halen binnen haalden binnen binnenhalen binnenhaalden
subjunctive sing.1 hale binnen haalde binnen binnenhale binnenhaalde
subjunctive plur.1 halen binnen haalden binnen binnenhalen binnenhaalden
imperative sing. haal binnen
imperative plur.1 haalt binnen
participles binnenhalend binnengehaald
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.