binnenkomen

Dutch

Etymology

From binnen +‎ komen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbɪnə(n)koːmə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: bin‧nen‧ko‧men

Verb

binnenkomen

  1. (transitive) to enter, to come inside

Conjugation

Conjugation of binnenkomen (strong class 4, irregular, separable)
infinitive binnenkomen
past singular kwam binnen
past participle binnengekomen
infinitive binnenkomen
gerund binnenkomen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular kom binnen kwam binnen binnenkom binnenkwam
2nd person sing. (jij) komt binnen, kom binnen2 kwam binnen binnenkomt binnenkwam
2nd person sing. (u) komt binnen kwam binnen binnenkomt binnenkwam
2nd person sing. (gij) komt binnen kwaamt binnen binnenkomt binnenkwaamt
3rd person singular komt binnen kwam binnen binnenkomt binnenkwam
plural komen binnen kwamen binnen binnenkomen binnenkwamen
subjunctive sing.1 kome binnen kwame binnen binnenkome binnenkwame
subjunctive plur.1 komen binnen kwamen binnen binnenkomen binnenkwamen
imperative sing. kom binnen
imperative plur.1 komt binnen
participles binnenkomend binnengekomen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.