bleyta

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpleiːta/
    Rhymes: -eiːta

Etymology 1

Verb

bleyta (weak verb, third-person singular past indicative bleytti, supine bleytt)

  1. to wet
    Synonym: væta
Conjugation

Note: the mediopassive form is rare, and the separate verb blotna is usually used instead.

bleyta – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að bleyta
supine sagnbót bleytt
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 bleytandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég bleyti bleytti bleyti bleytti
þú bleytir bleyttir bleytir bleyttir
hann, hún, það bleytir bleytti bleyti bleytti
plural við bleytum bleyttum bleytum bleyttum
þið bleytið bleyttuð bleytið bleyttuð
þeir, þær, þau bleyta bleyttu bleyti bleyttu
imperative boðháttur
singular þú bleyt (þú), bleyttu
plural þið bleytið (þið), bleytiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
bleytast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að bleytast
supine sagnbót bleyst
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 bleytandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég bleytist bleyttist bleytist bleyttist
þú bleytist bleyttist bleytist bleyttist
hann, hún, það bleytist bleyttist bleytist bleyttist
plural við bleytumst bleyttumst bleytumst bleyttumst
þið bleytist bleyttust bleytist bleyttust
þeir, þær, þau bleytast bleyttust bleytist bleyttust
imperative boðháttur
singular þú bleyst (þú), bleystu
plural þið bleytist (þið), bleytisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
bleyttur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		bleyttur bleytt bleytt bleyttir bleyttar bleytt
accusative
(þolfall) 		bleyttan bleytta bleytt bleytta bleyttar bleytt
dative
(þágufall) 		bleyttum bleyttri bleyttu bleyttum bleyttum bleyttum
genitive
(eignarfall) 		bleytts bleyttrar bleytts bleyttra bleyttra bleyttra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		bleytti bleytta bleytta bleyttu bleyttu bleyttu
accusative
(þolfall) 		bleytta bleyttu bleytta bleyttu bleyttu bleyttu
dative
(þágufall) 		bleytta bleyttu bleytta bleyttu bleyttu bleyttu
genitive
(eignarfall) 		bleytta bleyttu bleytta bleyttu bleyttu bleyttu

Etymology 2

Noun

bleyta f (genitive singular bleytu, no plural)

  1. moisture, wet
    Synonym: væta
Declension
Declension of bleyta (sg-only feminine)
singular
indefinite definite
nominative bleyta bleytan
accusative bleytu bleytuna
dative bleytu bleytunni
genitive bleytu bleytunnar
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.