bliiv
North Frisian
Alternative forms
- bliiw (Föhr-Amrum)
- bliwe (Mooring)
Etymology
From Proto-Germanic *bilībaną. Cognates include West Frisian bliuwe.
Verb
bliiv
Conjugation
Conjugation of bliiv (Sylt dialect)
| infinitive I | bliiv | |
|---|---|---|
| infinitive II | (tö) bliiwen | |
| past participle | blewen | |
| imperative | bliiv | |
| present | past | |
| 1st singular | bliiv | bleev |
| 2nd singular | blefst | bleefst |
| 3rd singular | bleft | bleev |
| plural / dual | bliiv | bleev |
| perfect | pluperfect | |
| 1st singular | sen blewen | wiar blewen |
| 2nd singular | best blewen | wiarst blewen |
| 3rd singular | es blewen | wiar blewen |
| plural / dual | sen blewen | wiar blewen |
| future (skel) | future (wel) | |
| 1st singular | skel bliiv | wel bliiv |
| 2nd singular | sket bliiv | wet bliiv |
| 3rd singular | skel bliiv | wel bliiv |
| plural / dual | skel bliiv | wel bliiv |