brío
Galician
Etymology
From Old Galician-Portuguese brio (13th century, Cantigas de Santa Maria). Perhaps borrowed from Spanish brío, or directly from a substrate language, from Proto-Celtic *brīgos (“strength”),[1] cognate with Welsh bri and Old Irish bríg.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbɾio̝/
Noun
brío m (plural bríos)
Derived terms
References
- Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (2006–2022) “brio”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (2006–2018) “brio”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “brio”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “brío”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- ^ Joan Coromines, José A[ntonio] Pascual (1983–1991) “brío”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico [Critical Castilian and Hispanic Etymological Dictionary] (in Spanish), Madrid: Gredos
Spanish
Etymology
Borrowed from Old Occitan briu (“wild”), from Gaulish *brīgos (“strength”), from Proto-Celtic *brīgos (“importance”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbɾio/ [ˈbɾi.o]
- Rhymes: -io
- Syllabification: brí‧o
Noun
brío m (plural bríos)
Derived terms
Descendants
References
- brío in garzantilinguistica.it – Garzanti Linguistica, De Agostini Scuola Spa
Further reading
- “brío”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024