carino
Esperanto
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /t͡sarˈino/
Audio: (file) - Rhymes: -ino
- Hyphenation: car‧i‧no
Noun
carino (accusative singular carinon, plural carinoj, accusative plural carinojn)
Italian
Etymology 1
Pronunciation
- IPA(key): /kaˈri.no/[1]
Audio: (file) - Rhymes: -ino
- Hyphenation: ca‧rì‧no
Adjective
carino (feminine carina, masculine plural carini, feminine plural carine, superlative carinissimo)
- nice
- cute
- pretty
- Synonym: grazioso
- good-looking
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈka.ri.no/
- Rhymes: -arino
- Hyphenation: cà‧ri‧no
Verb
carino
- inflection of cariare:
- third-person plural present subjunctive
- third-person plural imperative
References
- ^ carino in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)
Anagrams
Latin
Etymology 1
From Proto-Indo-European *kr-n-. Compare Old Irish caire (“sin”), Old English hierwan (“to moke”), Ancient Greek κάρνη (kárnē, “penalty”), Tocharian B karn- (“to vex”) and Lithuanian káirinti (“to provoke”).[1]
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈkaː.rɪ.noː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈkaː.ri.no]
Verb
cārinō (present infinitive cārināre, perfect active cārināvī, supine cārinātum); first conjugation
Conjugation
Conjugation of cārinō (first conjugation)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | cārinō | cārinās | cārinat | cārināmus | cārinātis | cārinant | ||||||
| imperfect | cārinābam | cārinābās | cārinābat | cārinābāmus | cārinābātis | cārinābant | |||||||
| future | cārinābō | cārinābis | cārinābit | cārinābimus | cārinābitis | cārinābunt | |||||||
| perfect | cārināvī | cārināvistī | cārināvit | cārināvimus | cārināvistis | cārināvērunt, cārināvēre | |||||||
| pluperfect | cārināveram | cārināverās | cārināverat | cārināverāmus | cārināverātis | cārināverant | |||||||
| future perfect | cārināverō | cārināveris | cārināverit | cārināverimus | cārināveritis | cārināverint | |||||||
| passive | present | cārinor | cārināris, cārināre |
cārinātur | cārināmur | cārināminī | cārinantur | ||||||
| imperfect | cārinābar | cārinābāris, cārinābāre |
cārinābātur | cārinābāmur | cārinābāminī | cārinābantur | |||||||
| future | cārinābor | cārināberis, cārinābere |
cārinābitur | cārinābimur | cārinābiminī | cārinābuntur | |||||||
| perfect | cārinātus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | cārinātus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | cārinātus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | cārinem | cārinēs | cārinet | cārinēmus | cārinētis | cārinent | ||||||
| imperfect | cārinārem | cārinārēs | cārināret | cārinārēmus | cārinārētis | cārinārent | |||||||
| perfect | cārināverim | cārināverīs | cārināverit | cārināverīmus | cārināverītis | cārināverint | |||||||
| pluperfect | cārināvissem | cārināvissēs | cārināvisset | cārināvissēmus | cārināvissētis | cārināvissent | |||||||
| passive | present | cāriner | cārinēris, cārinēre |
cārinētur | cārinēmur | cārinēminī | cārinentur | ||||||
| imperfect | cārinārer | cārinārēris, cārinārēre |
cārinārētur | cārinārēmur | cārinārēminī | cārinārentur | |||||||
| perfect | cārinātus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | cārinātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | cārinā | — | — | cārināte | — | ||||||
| future | — | cārinātō | cārinātō | — | cārinātōte | cārinantō | |||||||
| passive | present | — | cārināre | — | — | cārināminī | — | ||||||
| future | — | cārinātor | cārinātor | — | — | cārinantor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | cārināre | cārinārī | cārināns | — | |||||||||
| future | cārinātūrum esse | cārinātum īrī | cārinātūrus | cārinandus | |||||||||
| perfect | cārināvisse | cārinātum esse | — | cārinātus | |||||||||
| future perfect | — | cārinātum fore | — | — | |||||||||
| perfect potential | cārinātūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| cārinandī | cārinandō | cārinandum | cārinandō | cārinātum | cārinātū | ||||||||
Derived terms
- cārinans
Etymology 2
From carīna.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kaˈriː.noː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kaˈriː.no]
Verb
carīnō (present infinitive carīnāre, perfect active carīnāvī, supine carīnātum); first conjugation
Conjugation
Conjugation of carīnō (first conjugation)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | carīnō | carīnās | carīnat | carīnāmus | carīnātis | carīnant | ||||||
| imperfect | carīnābam | carīnābās | carīnābat | carīnābāmus | carīnābātis | carīnābant | |||||||
| future | carīnābō | carīnābis | carīnābit | carīnābimus | carīnābitis | carīnābunt | |||||||
| perfect | carīnāvī | carīnāvistī | carīnāvit | carīnāvimus | carīnāvistis | carīnāvērunt, carīnāvēre | |||||||
| pluperfect | carīnāveram | carīnāverās | carīnāverat | carīnāverāmus | carīnāverātis | carīnāverant | |||||||
| future perfect | carīnāverō | carīnāveris | carīnāverit | carīnāverimus | carīnāveritis | carīnāverint | |||||||
| passive | present | carīnor | carīnāris, carīnāre |
carīnātur | carīnāmur | carīnāminī | carīnantur | ||||||
| imperfect | carīnābar | carīnābāris, carīnābāre |
carīnābātur | carīnābāmur | carīnābāminī | carīnābantur | |||||||
| future | carīnābor | carīnāberis, carīnābere |
carīnābitur | carīnābimur | carīnābiminī | carīnābuntur | |||||||
| perfect | carīnātus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | carīnātus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | carīnātus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | carīnem | carīnēs | carīnet | carīnēmus | carīnētis | carīnent | ||||||
| imperfect | carīnārem | carīnārēs | carīnāret | carīnārēmus | carīnārētis | carīnārent | |||||||
| perfect | carīnāverim | carīnāverīs | carīnāverit | carīnāverīmus | carīnāverītis | carīnāverint | |||||||
| pluperfect | carīnāvissem | carīnāvissēs | carīnāvisset | carīnāvissēmus | carīnāvissētis | carīnāvissent | |||||||
| passive | present | carīner | carīnēris, carīnēre |
carīnētur | carīnēmur | carīnēminī | carīnentur | ||||||
| imperfect | carīnārer | carīnārēris, carīnārēre |
carīnārētur | carīnārēmur | carīnārēminī | carīnārentur | |||||||
| perfect | carīnātus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | carīnātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | carīnā | — | — | carīnāte | — | ||||||
| future | — | carīnātō | carīnātō | — | carīnātōte | carīnantō | |||||||
| passive | present | — | carīnāre | — | — | carīnāminī | — | ||||||
| future | — | carīnātor | carīnātor | — | — | carīnantor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | carīnāre | carīnārī | carīnāns | — | |||||||||
| future | carīnātūrum esse | carīnātum īrī | carīnātūrus | carīnandus | |||||||||
| perfect | carīnāvisse | carīnātum esse | — | carīnātus | |||||||||
| future perfect | — | carīnātum fore | — | — | |||||||||
| perfect potential | carīnātūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| carīnandī | carīnandō | carīnandum | carīnandō | carīnātum | carīnātū | ||||||||
Derived terms
Etymology 3
Adjective
carinō
- dative/ablative masculine/neuter singular of carinus
References
- “carino1”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “carino2”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- carino in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- ^ De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, →ISBN