ciąg

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *tęgъ. First attested in the 14th century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /t͡ɕʲɑ̃k/
  • IPA(key): (15th CE) /t͡ɕʲɑ̃k/

Noun

ciąg m animacy unattested

  1. (attested in Greater Poland) taking as collateral, judicial seizure; pledge
    • 1902 [1405], “Wybór zapisek sądowych grodzkich i ziemskich wielkopolskich z XV wieku”, in Franciszek Piekosiński, editor, Studia, rozprawy i materiały z dziedziny historii polskiej i prawa polskiego[1], volume 6, Poznań, Pyzdry, Kościan, Gniezno, page 261:
      Ian se poddal Tome pod czøg in VII fertones, a przed rokem go ne vczøczal
      [Jan sie poddał Tomie pod ciąg in VII fertones, a przed rokiem go nie uciądzał]
verbs

Descendants

  • Polish: ciąg
  • Silesian: ciōng

References

  • Sławski, Franciszek (1958-1965) “ciąg”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
  • Bańkowski, Andrzej (2000) “ciąg”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “ciąg”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish ciąg. By surface analysis, deverbal from ciągać.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈt͡ɕɔŋk/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔŋk
  • Syllabification: ciąg

Noun

ciąg m inan (related adjective ciągowy)

  1. string, chain, sequence (series of uninterrupted things)
  2. string, chain, sequence (series of uninterrupted events in time)
    Synonym: następstwo
  3. stream (flow of some liquid or gas)
  4. (mathematics) sequence (an ordered list of objects, typically indexed with natural numbers)
  5. (zoology) flocking, migration (group movement of animals)
  6. binge (prolonged period of intoxication or excessive heavy drinking)
    Synonyms: cug, kurs
  7. (aerodynamics) thrust (the force generated by propulsion, as in a jet engine)
  8. (colloquial) pull, tug (act or result of pulling)
    Synonym: pociągnięcie
  9. (obsolete) row, line
    Synonyms: rząd, szereg
  10. (obsolete) part of a published article, story etc. contained in a single edition (Is there an English equivalent to this definition?)
  11. (obsolete) thread (series of events in a story)
    Synonym: wątek
  12. (obsolete, art) engraving, etching
    Synonyms: rys, sztych
  13. (obsolete, agriculture) furrow
    Synonym: bruzda
  14. (collective, obsolete) team of horses hitched in side-by-side pairs
    Synonym: cug
  15. (obsolete, mining) gust of wind, draft of air (przeciąg)
    Synonyms: przeciąg, przewiew
  16. (Middle Polish, hunting) part of a net where a hunter draws line

Declension

Derived terms

preposition
verbs

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), ciąg is one of the most used words in Polish, appearing 76 times in scientific texts, 79 times in news, 57 times in essays, 20 times in fiction, and 5 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 237 times, making it the 230th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References

  1. ^ Ida Kurcz (1990) “ciąg”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 51

Further reading