cmyntarz

Old Polish

Alternative forms

Etymology

    Learned borrowing from Latin cimiterium. First attested in the 14th century.

    Pronunciation

    • IPA(key): (10th–15th CE) /t͡sʲmintaːr̝/
    • IPA(key): (15th CE) /t͡sʲmintɒr̝/

    Noun

    cmyntarz m inan (augmentative cmyntarzysko)

    1. (attested in Lesser Poland, Masovia, Greater Poland) cemetery, graveyard (place for burying the dead)
      • Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie[1], Krakow, page ap. 1b:
        Poleczam... dussze, kthorych thv czyala leszą... na szmyntharzy
        [Polecam... dusze, ktorych tu ciała leżą... na smyntarzy]
      • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 5:
        Wstavyami..., aby gdzekoly klyanthi... do cirekwe albo do myastha wnidze, thedi ma przestano oth bozey tham sluzsbi, alye iako s czyrekwye albo se czmyntharza vinydze, boza phala dostoynye szą konacz ma
        [Ustawiamy..., aby gdziekoli klęty... do cyrekwie albo do miasta wnidzie, tedy ma przestano [być] ot bożej tam służby, ale jako z cyrekwie albo se cmyntarza wynidzie, boża fała dostojnie się konać ma]
      • 1853 [XV ex.], Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Piśmiennictwo polskie od czasów najdawniejszych aż do roku 1830, volume 4, page 137:
        Na czmyntharz tamo pobyezal, kamyenym ną obraz czyszkal, bozye rąny yesth odnąwyal
        [Na cmyntarz tamo pobieżał, kamienim na obraz ciskał, boże rany jest odnawiał]
      • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 27r:
        Cimiterium ein kirchhoff et dicitur a cimen id est dulce et steron status quasi dulcis status czmyntherz
        [Cimiterium ein kirchhoff et dicitur a cimen id est dulce et steron status quasi dulcis status cmynterz]

    Descendants

    References