czarodziej
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *čarodějь. By surface analysis, czar + -o- + dziać.
Pronunciation
- IPA(key): /t͡ʂaˈrɔ.d͡ʑɛj/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔd͡ʑɛj
- Syllabification: cza‧ro‧dziej
Noun
czarodziej m pers (female equivalent czarodziejka)
- wizard, magician
- Synonyms: czarownik, czarnoksiężnik, mag
Declension
Declension of czarodziej
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | czarodziej | czarodzieje |
| genitive | czarodzieja | czarodziei/czarodziejów |
| dative | czarodziejowi | czarodziejom |
| accusative | czarodzieja | czarodziei/czarodziejów |
| instrumental | czarodziejem | czarodziejami |
| locative | czarodzieju | czarodziejach |
| vocative | czarodzieju | czarodzieje |
Further reading
- czarodziej in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- czarodziej in Polish dictionaries at PWN