díol

See also: diol and dìol

Irish

Etymology

From Middle Irish dílaid, from díl (“satisfaction, paying, of a debt”), from do·lá (“rejects, remits (a debt)”), from Proto-Celtic *dī-layeti (“throw away”), from Proto-Indo-European *leh₁- (“loosen, release”).

Pronunciation

IPA^(key): /dʲiːl̪ˠ/, /dʲiːlˠ/^[1]
(Kerry, Cois Fharraige) IPA^(key): /dʲiːl̪ˠ/, [dʲiːə̯l̪ˠ]^[2]

Verb

díol (present analytic díolann, future analytic díolfaidh, verbal noun díol, past participle díolta)

sell
(Munster, Ulster) pay
Synonym: íoc
- 1906, E. C. Quiggin, A Dialect of Donegal (overall work in English), Cambridge University Press, § 253, page 91:
  ə Nʹiəl̥ət(ʹ) ʃə
  [dhá ndíolfadh sé]
  if he were to pay
- 1939, Peig Sayers, “Inghean an Cheannaidhe”, in Marie-Louise Sjoestedt, Description d’un parler irlandais de Kerry (Bibliothèque de l'École des Hautes Études; 270) (overall work in French), Paris: Librairie Honoré Champion, page 196:
  Fan timpall an tighe agus má’s bean mise a dhíolann ní bheidh tusa aon nídh chun deireadh leis an scéal.
  Stay around the house, and if I'm a woman who pays, you won’t be set back in the matter.

Conjugation

conjugation of díol (first conjugation – A)

tense	singular			plural			relative	autonomous
verbal noun	díol
past participle	díolta
tense	first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative
present	díolaim	díolann tú; díolair^†	díolann sé, sí	díolaimid	díolann sibh	díolann siad; díolaid^†	a dhíolann; a dhíolas / a ndíolann*	díoltar
past	dhíol mé; dhíolas	dhíol tú; dhíolais	dhíol sé, sí	dhíolamar; dhíol muid	dhíol sibh; dhíolabhair	dhíol siad; dhíoladar	a dhíol / ar dhíol*	díoladh
past habitual	dhíolainn / ndíolainn‡‡	dhíoltá / ndíoltá‡‡	dhíoladh sé, sí / ndíoladh sé, sí‡‡	dhíolaimis; dhíoladh muid / ndíolaimis‡‡; ndíoladh muid‡‡	dhíoladh sibh / ndíoladh sibh‡‡	dhíolaidís; dhíoladh siad / ndíolaidís‡‡; ndíoladh siad‡‡	a dhíoladh / a ndíoladh*	dhíoltaí / ndíoltaí‡‡
future	díolfaidh mé; díolfad	díolfaidh tú; díolfair^†	díolfaidh sé, sí	díolfaimid; díolfaidh muid	díolfaidh sibh	díolfaidh siad; díolfaid^†	a dhíolfaidh; a dhíolfas / a ndíolfaidh*	díolfar
conditional	dhíolfainn / ndíolfainn‡‡	dhíolfá / ndíolfá‡‡	dhíolfadh sé, sí / ndíolfadh sé, sí‡‡	dhíolfaimis; dhíolfadh muid / ndíolfaimis‡‡; ndíolfadh muid‡‡	dhíolfadh sibh / ndíolfadh sibh‡‡	dhíolfaidís; dhíolfadh siad / ndíolfaidís‡‡; ndíolfadh siad‡‡	a dhíolfadh / a ndíolfadh*	dhíolfaí / ndíolfaí‡‡
subjunctive
present	go ndíola mé; go ndíolad^†	go ndíola tú; go ndíolair^†	go ndíola sé, sí	go ndíolaimid; go ndíola muid	go ndíola sibh	go ndíola siad; go ndíolaid^†	—	go ndíoltar
past	dá ndíolainn	dá ndíoltá	dá ndíoladh sé, sí	dá ndíolaimis; dá ndíoladh muid	dá ndíoladh sibh	dá ndíolaidís; dá ndíoladh siad	—	dá ndíoltaí
imperative
–	díolaim	díol	díoladh sé, sí	díolaimis	díolaigí; díolaidh^†	díolaidís	—	díoltar

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Noun

díol m (genitive singular as substantive díola, genitive as verbal noun díolta)

verbal noun of díol
selling, sale

Declension

As substantive

Declension of díol (third declension, no plural)

bare forms
	singular
nominative	díol
vocative	a dhíol
genitive	díola
dative	díol

forms with the definite article
	singular
nominative	an díol
genitive	an díola
dative	leis an díol don díol

As verbal noun