deambular
Catalan
Pronunciation
- IPA(key): (Central, Balearic) [de.əm.buˈla]
- IPA(key): (Valencia) [de.am.buˈlaɾ]
- Rhymes: -a(ɾ)
- Hyphenation: de‧am‧bu‧lar
Verb
deambular (first-person singular present deambulo, first-person singular preterite deambulí, past participle deambulat)
- (intransitive) to wander
Conjugation
Conjugation of deambular (first conjugation)
Further reading
- “deambular”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “deambular”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025.
- “deambular” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “deambular” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Portuguese
Etymology
Borrowed from Latin deambulāre.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /de.ɐ̃.buˈla(ʁ)/ [de.ɐ̃.buˈla(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /de.ɐ̃.buˈla(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /de.ɐ̃.buˈla(ʁ)/ [de.ɐ̃.buˈla(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /de.ɐ̃.buˈla(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /djɐ̃.buˈlaɾ/
- (Southern Portugal) IPA(key): /djɐ̃.buˈla.ɾi/
- Hyphenation: de‧am‧bu‧lar
Verb
deambular (first-person singular present deambulo, first-person singular preterite deambulei, past participle deambulado)
- (intransitive) to wander
Conjugation
Conjugation of deambular (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Further reading
- “deambular”, in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa (in Portuguese), Lisbon: Priberam, 2008–2025
- “deambular”, in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa (in Portuguese), Porto: Porto Editora, 2003–2025
Spanish
Etymology
Borrowed from Latin deambulāre. Compare obsolete English deambulate.
Pronunciation
- IPA(key): /deambuˈlaɾ/ [d̪e.ãm.buˈlaɾ]
Audio (Venezuela): (file) - Rhymes: -aɾ
- Syllabification: de‧am‧bu‧lar
Verb
deambular (first-person singular present deambulo, first-person singular preterite deambulé, past participle deambulado)
- (intransitive) to mosey, to amble, to wander, to roam
- 2006, Laura Gallego García, El Valle de los Lobos, SM, →ISBN, page 66:
- Siguió deambulando sin rumbo hasta que tropezó con una enorme puerta cerrada […] .
- She kept on wandering aimlessly until she bumped into a huge closed door […] .
Conjugation
Conjugation of deambular (See Appendix:Spanish verbs)
Related terms
Further reading
- “deambular”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024