diplomatus
Latin
Etymology
diplōma (“letter of recommendation”) + -ātus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [dɪ.pɫoːˈmaː.tʊs], [dɪp.ɫoːˈmaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪i.ploˈmaː.t̪us], [d̪ip.loˈmaː.t̪us]
Noun
diplōmātus m (genitive diplōmātī); second declension
- (Medieval Latin) a representative from a country with a letter of recommendation (dīplōma), diplomat
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | diplōmātus | diplōmātī |
| genitive | diplōmātī | diplōmātōrum |
| dative | diplōmātō | diplōmātīs |
| accusative | diplōmātum | diplōmātōs |
| ablative | diplōmātō | diplōmātīs |
| vocative | diplōmāte | diplōmātī |