diribeo

Latin

Etymology

From earlier *dishibeō by rhotacism, from dis- +‎ habeō (“hold”).

Pronunciation

Verb

diribeō (present infinitive diribēre, perfect active diribuī, supine diribitum); second conjugation

  1. to lay apart, separate (of votes or things that bear a vote)
  2. (by extension, hapax legomenon) to distribute

Conjugation

   Conjugation of diribeō (second conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present diribeō diribēs diribet diribēmus diribētis diribent
imperfect diribēbam diribēbās diribēbat diribēbāmus diribēbātis diribēbant
future diribēbō diribēbis diribēbit diribēbimus diribēbitis diribēbunt
perfect diribuī diribuistī diribuit diribuimus diribuistis diribuērunt,
diribuēre
pluperfect diribueram diribuerās diribuerat diribuerāmus diribuerātis diribuerant
future perfect diribuerō diribueris diribuerit diribuerimus diribueritis diribuerint
passive present diribeor diribēris,
diribēre 		diribētur diribēmur diribēminī diribentur
imperfect diribēbar diribēbāris,
diribēbāre 		diribēbātur diribēbāmur diribēbāminī diribēbantur
future diribēbor diribēberis,
diribēbere 		diribēbitur diribēbimur diribēbiminī diribēbuntur
perfect diribitus + present active indicative of sum
pluperfect diribitus + imperfect active indicative of sum
future perfect diribitus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present diribeam diribeās diribeat diribeāmus diribeātis diribeant
imperfect diribērem diribērēs diribēret diribērēmus diribērētis diribērent
perfect diribuerim diribuerīs diribuerit diribuerīmus diribuerītis diribuerint
pluperfect diribuissem diribuissēs diribuisset diribuissēmus diribuissētis diribuissent
passive present diribear diribeāris,
diribeāre 		diribeātur diribeāmur diribeāminī diribeantur
imperfect diribērer diribērēris,
diribērēre 		diribērētur diribērēmur diribērēminī diribērentur
perfect diribitus + present active subjunctive of sum
pluperfect diribitus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present — diribē — — diribēte —
future — diribētō diribētō — diribētōte diribentō
passive present — diribēre — — diribēminī —
future — diribētor diribētor — — diribentor
non-finite forms infinitive participle
active passive active passive
present diribēre diribērī diribēns —
future diribitūrum esse diribitum īrī diribitūrus diribendus
perfect diribuisse diribitum esse — diribitus
future perfect — diribitum fore — —
perfect potential diribitūrum fuisse — — —
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
diribendī diribendō diribendum diribendō diribitum diribitū

Derived terms

References

  • “diribeo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • “diribeo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • diribeo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.