dorma

Icelandic

Etymology

Learned borrowing from Latin dormiō (sleep, verb).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtɔrma/
  • Rhymes: -ɔrma

Verb

dorma (weak verb, third-person singular past indicative dormaði, supine dormað)

  1. (intransitive) to nap, to sleep, to rest, to be idle
    Synonyms: blunda, móka

Conjugation

dorma – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur dorma
supine sagnbót dormað
present participle
dormandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég dorma dormaði dormi dormaði
þú dormar dormaðir dormir dormaðir
hann, hún, það dormar dormaði dormi dormaði
plural við dormum dormuðum dormum dormuðum
þið dormið dormuðuð dormið dormuðuð
þeir, þær, þau dorma dormuðu dormi dormuðu
imperative boðháttur
singular þú dorma (þú), dormaðu
plural þið dormið (þið), dormiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
dormast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að dormast
supine sagnbót dormast
present participle
dormandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég dormast dormaðist dormist dormaðist
þú dormast dormaðist dormist dormaðist
hann, hún, það dormast dormaðist dormist dormaðist
plural við dormumst dormuðumst dormumst dormuðumst
þið dormist dormuðust dormist dormuðust
þeir, þær, þau dormast dormuðust dormist dormuðust
imperative boðháttur
singular þú dormast (þú), dormastu
plural þið dormist (þið), dormisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
dormaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
dormaður dormuð dormað dormaðir dormaðar dormuð
accusative
(þolfall)
dormaðan dormaða dormað dormaða dormaðar dormuð
dative
(þágufall)
dormuðum dormaðri dormuðu dormuðum dormuðum dormuðum
genitive
(eignarfall)
dormaðs dormaðrar dormaðs dormaðra dormaðra dormaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
dormaði dormaða dormaða dormuðu dormuðu dormuðu
accusative
(þolfall)
dormaða dormuðu dormaða dormuðu dormuðu dormuðu
dative
(þágufall)
dormaða dormuðu dormaða dormuðu dormuðu dormuðu
genitive
(eignarfall)
dormaða dormuðu dormaða dormuðu dormuðu dormuðu

Derived terms

  • dorma sig

Italian

Verb

dorma

  1. inflection of dormire:
    1. first/second/third-person singular present subjunctive
    2. third-person singular imperative
    • 1926, Giuseppe Adami, Renato Simoni, Turandot:
      Nessun dorma! Nessun dorma!... Tu pure, o Principessa, nella tua fredda stanza guardi le stelle che tremano d'amore e di speranza.
      Let no one sleep!... Let no one sleep! Even you, o Princess, in your cold room, watch the stars, that tremble with love and with hope.

Anagrams