duodecim
Latin
← 11 | XII 12 |
13 → [a], [b], [c], [d] |
---|---|---|
Cardinal: duodecim Ordinal: duodecimus Adverbial: duodeciēs, duodeciēns Proportional: duodecuplus, duodecemplus, duodecimplus Multiplier: duodecuplex, duodecimplex, duodecemplex Distributive: duodēnus Collective: duodenarius, duodenum, duodena Fractional: ūncia, duodecimus |
Alternative forms
- Symbol: XII
Etymology
From duo (“two”) + decem (“ten”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [duˈɔ.dɛ.kĩː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪uˈɔː.d̪e.t͡ʃim]
Numeral
duodecim (indeclinable)
- twelve; 12
- 27 BCE – 25 BCE, Titus Livius, Ab Urbe Condita 1.19:
- Atque omnium primum ad cursus lunae in duodecim menses discribit annum
- First of all he divided the year into twelve months, corresponding to the moon's revolutions
- Atque omnium primum ad cursus lunae in duodecim menses discribit annum
- dozen
Derived terms
- duodecennis (Late Latin)
- duodecennium
Related terms
Descendants
- Insular Romance:
- Sardinian: doighi
- Italo-Dalmatian:
- Rhaeto-Romance:
- Gallo-Italic:
- Northern Gallo-Romance:
- Southern Gallo-Romance:
- Ibero-Romance:
See also
- Appendix:Latin cardinal numbers
References
- “duodecim”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “duodecim”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- duodecim in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.