durabiliter
Latin
Etymology
From dūrābilis (“durable, lasting”) + -ter.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [duː.raːˈbɪ.lɪ.tɛr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪u.raˈbiː.li.t̪er]
Adverb
dūrābiliter (comparative dūrābilius, superlative dūrābilissimē)