duwen
Dutch
Etymology
From Middle Dutch duwen, douwen, from Old Dutch thuwen, from Proto-West Germanic *þų̄hijan, from Proto-Germanic *þunhijaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdyu̯ə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: du‧wen
- Rhymes: -yu̯ən
Verb
duwen
Conjugation
| Conjugation of duwen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | duwen | |||
| past singular | duwde | |||
| past participle | geduwd | |||
| infinitive | duwen | |||
| gerund | duwen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | duw | duwde | ||
| 2nd person sing. (jij) | duwt, duw2 | duwde | ||
| 2nd person sing. (u) | duwt | duwde | ||
| 2nd person sing. (gij) | duwt | duwde | ||
| 3rd person singular | duwt | duwde | ||
| plural | duwen | duwden | ||
| subjunctive sing.1 | duwe | duwde | ||
| subjunctive plur.1 | duwen | duwden | ||
| imperative sing. | duw | |||
| imperative plur.1 | duwt | |||
| participles | duwend | geduwd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Alternative forms
- (Netherlands, informal) douwen
Derived terms
- aanduwen
- aaneenduwen
- achteroverduwen
- achteruitduwen
- afduwen
- beduwen
- bijduwen
- bijeenduwen
- binnenduwen
- buitenduwen
- dichtduwen
- doodduwen
- doorduwen
- fijnduwen
- heenduwen
- herduwen
- induwen
- ineenduwen
- kakken zonder douwen
- kapotduwen
- kromduwen
- langsduwen
- leegduwen
- losduwen
- meeduwen
- misduwen
- naduwen
- nederduwen
- neerduwen
- omduwen
- omhoogduwen
- omlaagduwen
- omverduwen
- onderduwen
- opduwen
- opeenduwen
- openduwen
- opzijduwen
- overduwen
- platduwen
- rechtduwen
- samenduwen
- scheefduwen
- stukduwen
- tegenduwen
- terugduwen
- toeduwen
- uitduwen
- uiteenduwen
- vastduwen
- verderduwen
- verduwen
- volduwen
- voorbijduwen
- vooroverduwen
- voortduwen
- vooruitduwen
- vrijduwen
- wegduwen