eiginkona
Icelandic
Etymology
From eiginn (“one's own”) + kona (“woman, wife”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈeiːjɪn.kʰɔːna/
Noun
eiginkona f (genitive singular eiginkonu, nominative plural eiginkonur)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | eiginkona | eiginkonan | eiginkonur | eiginkonurnar |
| accusative | eiginkonu | eiginkonuna | eiginkonur | eiginkonurnar |
| dative | eiginkonu | eiginkonunni | eiginkonum | eiginkonunum |
| genitive | eiginkonu | eiginkonunnar | eiginkvenna | eiginkvennanna |