færa

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfaiːra/
    Rhymes: -aiːra

Etymology 1

From Old Norse fœra, from Proto-Germanic *fōrijaną.

Verb

færa (weak verb, third-person singular past indicative færði, supine fært)

  1. to move (a thing between places), to relocate [with accusative]
  2. to hand, to give, to bring, to present [with dative ‘someone’ and accusative ‘something’]
    Færðu gestinum eitthvað að drekka.
    Bring the guest something to drink.
Conjugation
færa – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur færa
supine sagnbót fært
present participle
færandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég færi færði færi færði
þú færir færðir færir færðir
hann, hún, það færir færði færi færði
plural við færum færðum færum færðum
þið færið færðuð færið færðuð
þeir, þær, þau færa færðu færi færðu
imperative boðháttur
singular þú fær (þú), færðu
plural þið færið (þið), færiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
færast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að færast
supine sagnbót færst
present participle
færandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég færist færðist færist færðist
þú færist færðist færist færðist
hann, hún, það færist færðist færist færðist
plural við færumst færðumst færumst færðumst
þið færist færðust færist færðust
þeir, þær, þau færast færðust færist færðust
imperative boðháttur
singular þú færst (þú), færstu
plural þið færist (þið), færisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
færður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
færður færð fært færðir færðar færð
accusative
(þolfall)
færðan færða fært færða færðar færð
dative
(þágufall)
færðum færðri færðu færðum færðum færðum
genitive
(eignarfall)
færðs færðrar færðs færðra færðra færðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
færði færða færða færðu færðu færðu
accusative
(þolfall)
færða færðu færða færðu færðu færðu
dative
(þágufall)
færða færðu færða færðu færðu færðu
genitive
(eignarfall)
færða færðu færða færðu færðu færðu
Derived terms

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

færa

  1. indefinite genitive plural of færi

Further reading