fetta

English

Noun

fetta (countable and uncountable, plural fettas)

  1. Alternative spelling of feta.

Icelandic

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfɛhta/
  • Rhymes: -ɛhta

Verb

fetta (weak verb, third-person singular past indicative fetti, supine fett)

  1. to bend backwards [with accusative]

Conjugation

fetta – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur fetta
supine sagnbót fett
present participle
fettandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég fetti fetti fetti fetti
þú fettir fettir fettir fettir
hann, hún, það fettir fetti fetti fetti
plural við fettum fettum fettum fettum
þið fettið fettuð fettið fettuð
þeir, þær, þau fetta fettu fetti fettu
imperative boðháttur
singular þú fett (þú), fettu
plural þið fettið (þið), fettiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
fettast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að fettast
supine sagnbót fest
present participle
fettandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég fettist fettist fettist fettist
þú fettist fettist fettist fettist
hann, hún, það fettist fettist fettist fettist
plural við fettumst fettumst fettumst fettumst
þið fettist fettust fettist fettust
þeir, þær, þau fettast fettust fettist fettust
imperative boðháttur
singular þú fest (þú), festu
plural þið fettist (þið), fettisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
fettur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
fettur fett fett fettir fettar fett
accusative
(þolfall)
fettan fetta fett fetta fettar fett
dative
(þágufall)
fettum fettri fettu fettum fettum fettum
genitive
(eignarfall)
fetts fettrar fetts fettra fettra fettra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
fetti fetta fetta fettu fettu fettu
accusative
(þolfall)
fetta fettu fetta fettu fettu fettu
dative
(þágufall)
fetta fettu fetta fettu fettu fettu
genitive
(eignarfall)
fetta fettu fetta fettu fettu fettu

Derived terms

Italian

Etymology

Uncertain; several possibilities exist. Probably ultimately from Latin findere, through an alteration of its past participle fissus into a form *fictus > *fectus, later becoming feminine. (Compare the change from fixus to fitto). An alternative may be a Vulgar Latin *offetta (little piece), diminutive of offa. Compare Galician and Portuguese fita, Dalmatian fiata, Sicilian feḍḍa, Sardinian fitta.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfet.ta/
  • Rhymes: -etta
  • Hyphenation: fét‧ta

Noun

fetta f (plural fette)

  1. slice (of meat, cake, etc)
  2. piece

Descendants

  • Greek: φέτα (féta)
    • English: feta
    • Finnish: feta
    • German: Feta
    • Polish: feta
    • Portuguese: feta
    • Russian: фе́та f (féta)
    • Swedish: feta
    • Turkish: feta
  • Serbo-Croatian: feta

Anagrams

Maltese

Root
f-t-t
4 terms

Etymology

From Arabic فَتَّة (fatta).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfɛt.ta/

Noun

fetta f (plural fetet)

  1. a slice (of bread, ham, etc)