firra

Icelandic

Etymology 1

Noun

firra f (genitive singular firru, nominative plural firrur)

  1. nonsense
Declension
Declension of firra (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative firra firran firrur firrurnar
accusative firru firruna firrur firrurnar
dative firru firrunni firrum firrunum
genitive firru firrunnar firra firranna

Etymology 2

From Old Norse firra, from Proto-Germanic *firrijaną.

Verb

firra (weak verb, third-person singular past indicative firrti, supine firrt)

  1. to deprive (someone) of something
  2. to save, to defend
  3. (mediopassive) to shun
Conjugation
firra – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur firra
supine sagnbót firrt
present participle
firrandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég firri firrti firri firrti
þú firrir firrtir firrir firrtir
hann, hún, það firrir firrti firri firrti
plural við firrum firrtum firrum firrtum
þið firrið firrtuð firrið firrtuð
þeir, þær, þau firra firrtu firri firrtu
imperative boðháttur
singular þú firr (þú), firrtu
plural þið firrið (þið), firriði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
firrast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að firrast
supine sagnbót firrst
present participle
firrandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég firrist firrtist firrist firrtist
þú firrist firrtist firrist firrtist
hann, hún, það firrist firrtist firrist firrtist
plural við firrumst firrtumst firrumst firrtumst
þið firrist firrtust firrist firrtust
þeir, þær, þau firrast firrtust firrist firrtust
imperative boðháttur
singular þú firrst (þú), firrstu
plural þið firrist (þið), firristi1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
firrtur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
firrtur firrt firrt firrtir firrtar firrt
accusative
(þolfall)
firrtan firrta firrt firrta firrtar firrt
dative
(þágufall)
firrtum firrtri firrtu firrtum firrtum firrtum
genitive
(eignarfall)
firrts firrtrar firrts firrtra firrtra firrtra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
firrti firrta firrta firrtu firrtu firrtu
accusative
(þolfall)
firrta firrtu firrta firrtu firrtu firrtu
dative
(þágufall)
firrta firrtu firrta firrtu firrtu firrtu
genitive
(eignarfall)
firrta firrtu firrta firrtu firrtu firrtu