fortplanta
Swedish
Etymology
fort- + planta. Compare German fortpflanzen.
Verb
fortplanta (present fortplantar, preterite fortplantade, supine fortplantat, imperative fortplanta)
Conjugation
active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | fortplanta | fortplantas | ||
supine | fortplantat | fortplantats | ||
imperative | fortplanta | — | ||
imper. plural1 | fortplanten | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | fortplantar | fortplantade | fortplantas | fortplantades |
ind. plural1 | fortplanta | fortplantade | fortplantas | fortplantades |
subjunctive2 | fortplante | fortplantade | fortplantes | fortplantades |
present participle | fortplantande | |||
past participle | fortplantad |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.