framlengja

Icelandic

Etymology

From fram (“forward, forwards”) +‎ lengja (“to lengthen, to extend”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfram.leiɲca/

Verb

framlengja (weak verb, third-person singular past indicative framlengdi, supine framlengt)

  1. to extend, to prolong (in physical length or time length)

Conjugation

framlengja – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að framlengja
supine sagnbót framlengt
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 framlengjandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég framlengi framlengdi framlengi framlengdi
þú framlengir framlengdir framlengir framlengdir
hann, hún, það framlengir framlengdi framlengi framlengdi
plural við framlengjum framlengdum framlengjum framlengdum
þið framlengið framlengduð framlengið framlengduð
þeir, þær, þau framlengja framlengdu framlengi framlengdu
imperative boðháttur
singular þú framleng (þú), framlengdu
plural þið framlengið (þið), framlengiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
framlengjast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að framlengjast
supine sagnbót framlengst
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 framlengjandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég framlengist framlengdist framlengist framlengdist
þú framlengist framlengdist framlengist framlengdist
hann, hún, það framlengist framlengdist framlengist framlengdist
plural við framlengjumst framlengdumst framlengjumst framlengdumst
þið framlengist framlengdust framlengist framlengdust
þeir, þær, þau framlengjast framlengdust framlengist framlengdust
imperative boðháttur
singular þú framlengst (þú), framlengstu
plural þið framlengist (þið), framlengisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
framlengdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		framlengdur framlengd framlengt framlengdir framlengdar framlengd
accusative
(þolfall) 		framlengdan framlengda framlengt framlengda framlengdar framlengd
dative
(þágufall) 		framlengdum framlengdri framlengdu framlengdum framlengdum framlengdum
genitive
(eignarfall) 		framlengds framlengdrar framlengds framlengdra framlengdra framlengdra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		framlengdi framlengda framlengda framlengdu framlengdu framlengdu
accusative
(þolfall) 		framlengda framlengdu framlengda framlengdu framlengdu framlengdu
dative
(þágufall) 		framlengda framlengdu framlengda framlengdu framlengdu framlengdu
genitive
(eignarfall) 		framlengda framlengdu framlengda framlengdu framlengdu framlengdu
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.