genne

Danish

Etymology

From Old Danish genæ, from Old Norse gegna, from Proto-Germanic *gaginjaną. Compare Old English gegegnian, German begegnen and Icelandic gegna.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈɡɛnə]

Verb

genne (imperative gen, infinitive at genne, present tense genner, past tense gennede, perfect tense gennet)

  1. to herd, shepherd, guide, impel (people or animals)
    Hundenes evne til at finde fårene, genne dem sammen og i det hele taget holde styr på dem, er uovertruffen
    The dogs' ability to find the sheep, herd them together, and generally keep track of them is unmatched

Conjugation

Conjugation of genne
active passive
present genner gennes
past gennede gennedes
infinitive genne gennes
imperative gen
participle
present gennende
past gennet
(auxiliary verb have)
gerund gennen

References