glæþia

Old Swedish

Alternative forms

  • glæþa

Etymology

From Old Norse gleðja, from Proto-Germanic *gladjaną.

Verb

glæþia

  1. to gladden, to make happy

Conjugation

Conjugation of glæþia (weak)
present past
infinitive glæþia
participle glæþiandi, glæþiande gladder
active voice indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
iæk glæþer glæþi, glæþe gladdi, gladde gladdi, gladde
þū glæþer glæþi, glæþe glæþ gladdi, gladde gladdi, gladde
han glæþer glæþi, glæþe gladdi, gladde gladdi, gladde
vīr glæþium, glæþiom glæþium, glæþiom glæþium, glæþiom gladdum, gladdom gladdum, gladdom
īr glæþin glæþin glæþin gladdin gladdin
þēr glæþia glæþin gladdu, gladdo gladdin
mediopassive voice indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
iæk glæþs glæþis gladdis, -es gladdis, -es
þū glæþs glæþis gladdis, -es gladdis, -es
han glæþs glæþis gladdis, -es gladdis, -es
vīr glæþiums, -ioms glæþiums, -ioms gladdums, -oms gladdums, -oms
īr glæþins glæþins gladdins gladdins
þēr glæþias glæþins gladdus, -os gladdins

Descendants

  • Swedish: glädja