gríma

See also: Gríma and grima

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkriːma/
    Rhymes: -iːma
    Homophone: Gríma

Etymology 1

From Old Norse gríma from Proto-Germanic *grīmô (mask). Cognate with Old Frisian grīma, Old Saxon grīmo, Old English grīma, Old High German grīmo, Gothic *𐌲𐍂𐌴𐌹𐌼𐌰 (*greima).

Noun

gríma f (genitive singular grímu, nominative plural grímur)

  1. mask
Declension
Declension of gríma (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative gríma gríman grímur grímurnar
accusative grímu grímuna grímur grímurnar
dative grímu grímunni grímum grímunum
genitive grímu grímunnar grímna, gríma grímnanna, grímanna
Derived terms
  • renna tvær grímur á (be in a quandary)

Etymology 2

Verb

gríma (weak verb, third-person singular past indicative grímaði, supine grímað)

  1. to mask
Declension
gríma – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur gríma
supine sagnbót grímað
present participle
grímandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég gríma grímaði grími grímaði
þú grímar grímaðir grímir grímaðir
hann, hún, það grímar grímaði grími grímaði
plural við grímum grímuðum grímum grímuðum
þið grímið grímuðuð grímið grímuðuð
þeir, þær, þau gríma grímuðu grími grímuðu
imperative boðháttur
singular þú gríma (þú), grímaðu
plural þið grímið (þið), grímiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
grímast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að grímast
supine sagnbót grímast
present participle
grímandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég grímast grímaðist grímist grímaðist
þú grímast grímaðist grímist grímaðist
hann, hún, það grímast grímaðist grímist grímaðist
plural við grímumst grímuðumst grímumst grímuðumst
þið grímist grímuðust grímist grímuðust
þeir, þær, þau grímast grímuðust grímist grímuðust
imperative boðháttur
singular þú grímast (þú), grímastu
plural þið grímist (þið), grímisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
grímaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
grímaður grímuð grímað grímaðir grímaðar grímuð
accusative
(þolfall)
grímaðan grímaða grímað grímaða grímaðar grímuð
dative
(þágufall)
grímuðum grímaðri grímuðu grímuðum grímuðum grímuðum
genitive
(eignarfall)
grímaðs grímaðrar grímaðs grímaðra grímaðra grímaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
grímaði grímaða grímaða grímuðu grímuðu grímuðu
accusative
(þolfall)
grímaða grímuðu grímaða grímuðu grímuðu grímuðu
dative
(þágufall)
grímaða grímuðu grímaða grímuðu grímuðu grímuðu
genitive
(eignarfall)
grímaða grímuðu grímaða grímuðu grímuðu grímuðu