höfða

See also: hǫfða

Icelandic

höfða (weak verb, third-person singular past indicative höfðaði, supine höfðað)

*höfða* – active voice (*germynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að höfða
supine sagnbót		höfðað
present participle lýsingarháttur nútíðar		höfðandi

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	höfða	höfðaði	höfði	höfðaði
	þú	höfðar	höfðaðir	höfðir	höfðaðir
	hann, hún, það	höfðar	höfðaði	höfði	höfðaði
plural	við	höfðum	höfðuðum	höfðum	höfðuðum
	þið	höfðið	höfðuðuð	höfðið	höfðuðuð
	þeir, þær, þau	höfða	höfðuðu	höfði	höfðuðu

		imperative boðháttur
singular	þú	höfða (þú), höfðaðu
plural	þið	höfðið (þið), höfðiði¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

*höfðast* – mediopassive voice (*miðmynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að höfðast
supine sagnbót		höfðast
present participle lýsingarháttur nútíðar		höfðandist (rare; see appendix)

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	höfðast	höfðaðist	höfðist	höfðaðist
	þú	höfðast	höfðaðist	höfðist	höfðaðist
	hann, hún, það	höfðast	höfðaðist	höfðist	höfðaðist
plural	við	höfðumst	höfðuðumst	höfðumst	höfðuðumst
	þið	höfðist	höfðuðust	höfðist	höfðuðust
	þeir, þær, þau	höfðast	höfðuðust	höfðist	höfðuðust

		imperative boðháttur
singular	þú	höfðast (þú), höfðastu
plural	þið	höfðist (þið), höfðisti¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

*höfðaður* — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	höfðaður	höfðuð	höfðað	höfðaðir	höfðaðar	höfðuð
accusative (þolfall)	höfðaðan	höfðaða	höfðað	höfðaða	höfðaðar	höfðuð
dative (þágufall)	höfðuðum	höfðaðri	höfðuðu	höfðuðum	höfðuðum	höfðuðum
genitive (eignarfall)	höfðaðs	höfðaðrar	höfðaðs	höfðaðra	höfðaðra	höfðaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	höfðaði	höfðaða	höfðaða	höfðuðu	höfðuðu	höfðuðu
accusative (þolfall)	höfðaða	höfðuðu	höfðaða	höfðuðu	höfðuðu	höfðuðu
dative (þágufall)	höfðaða	höfðuðu	höfðaða	höfðuðu	höfðuðu	höfðuðu
genitive (eignarfall)	höfðaða	höfðuðu	höfðaða	höfðuðu	höfðuðu	höfðuðu