Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish حكم (hükm) from Arabic حُكْم (ḥukm).
Pronunciation
- IPA(key): /hyˈcym/
- Hyphenation: hü‧küm
Noun
hüküm (definite accusative hükmü, plural hükümler or ahkâm)
- rule (the act of ruling; administration of law; government; empire; authority; control)
- (law) verdict
Declension
Declension of hüküm
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
hüküm
|
hükümler
|
| definite accusative
|
hükmü
|
hükümleri
|
| dative
|
hükme
|
hükümlere
|
| locative
|
hükümde
|
hükümlerde
|
| ablative
|
hükümden
|
hükümlerden
|
| genitive
|
hükmün
|
hükümlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hükmüm
|
hükümlerim
|
| 2nd singular
|
hükmün
|
hükümlerin
|
| 3rd singular
|
hükmü
|
hükümleri
|
| 1st plural
|
hükmümüz
|
hükümlerimiz
|
| 2nd plural
|
hükmünüz
|
hükümleriniz
|
| 3rd plural
|
hükümleri
|
hükümleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hükmümü
|
hükümlerimi
|
| 2nd singular
|
hükmünü
|
hükümlerini
|
| 3rd singular
|
hükmünü
|
hükümlerini
|
| 1st plural
|
hükmümüzü
|
hükümlerimizi
|
| 2nd plural
|
hükmünüzü
|
hükümlerinizi
|
| 3rd plural
|
hükümlerini
|
hükümlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hükmüme
|
hükümlerime
|
| 2nd singular
|
hükmüne
|
hükümlerine
|
| 3rd singular
|
hükmüne
|
hükümlerine
|
| 1st plural
|
hükmümüze
|
hükümlerimize
|
| 2nd plural
|
hükmünüze
|
hükümlerinize
|
| 3rd plural
|
hükümlerine
|
hükümlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hükmümde
|
hükümlerimde
|
| 2nd singular
|
hükmünde
|
hükümlerinde
|
| 3rd singular
|
hükmünde
|
hükümlerinde
|
| 1st plural
|
hükmümüzde
|
hükümlerimizde
|
| 2nd plural
|
hükmünüzde
|
hükümlerinizde
|
| 3rd plural
|
hükümlerinde
|
hükümlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hükmümden
|
hükümlerimden
|
| 2nd singular
|
hükmünden
|
hükümlerinden
|
| 3rd singular
|
hükmünden
|
hükümlerinden
|
| 1st plural
|
hükmümüzden
|
hükümlerimizden
|
| 2nd plural
|
hükmünüzden
|
hükümlerinizden
|
| 3rd plural
|
hükümlerinden
|
hükümlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hükmümün
|
hükümlerimin
|
| 2nd singular
|
hükmünün
|
hükümlerinin
|
| 3rd singular
|
hükmünün
|
hükümlerinin
|
| 1st plural
|
hükmümüzün
|
hükümlerimizin
|
| 2nd plural
|
hükmünüzün
|
hükümlerinizin
|
| 3rd plural
|
hükümlerinin
|
hükümlerinin
|
|
Derived terms
References