Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish حكمدار (ḥükümdār, “who holds rule, ruler, monarch”),[1][2] from Arabic حُكْم (ḥukm) + Persian ـدار (-dâr), equivalent to hüküm + -dar. Cognates with Azerbaijani hökmdar, Turkmen hökümdar, Uyghur ھۈكۈمدار (hükümdar), Uzbek hukmdor.
Pronunciation
- IPA(key): /hy.cymˈdaɾ/
- Hyphenation: hü‧küm‧dar
Noun
hükümdar (definite accusative hükümdarı, plural hükümdarlar)
- A person who rules; a ruler, sovereign, monarch.
Declension
Declension of hükümdar
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
hükümdar
|
hükümdarlar
|
| definite accusative
|
hükümdarı
|
hükümdarları
|
| dative
|
hükümdara
|
hükümdarlara
|
| locative
|
hükümdarda
|
hükümdarlarda
|
| ablative
|
hükümdardan
|
hükümdarlardan
|
| genitive
|
hükümdarın
|
hükümdarların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hükümdarım
|
hükümdarlarım
|
| 2nd singular
|
hükümdarın
|
hükümdarların
|
| 3rd singular
|
hükümdarı
|
hükümdarları
|
| 1st plural
|
hükümdarımız
|
hükümdarlarımız
|
| 2nd plural
|
hükümdarınız
|
hükümdarlarınız
|
| 3rd plural
|
hükümdarları
|
hükümdarları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hükümdarımı
|
hükümdarlarımı
|
| 2nd singular
|
hükümdarını
|
hükümdarlarını
|
| 3rd singular
|
hükümdarını
|
hükümdarlarını
|
| 1st plural
|
hükümdarımızı
|
hükümdarlarımızı
|
| 2nd plural
|
hükümdarınızı
|
hükümdarlarınızı
|
| 3rd plural
|
hükümdarlarını
|
hükümdarlarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hükümdarıma
|
hükümdarlarıma
|
| 2nd singular
|
hükümdarına
|
hükümdarlarına
|
| 3rd singular
|
hükümdarına
|
hükümdarlarına
|
| 1st plural
|
hükümdarımıza
|
hükümdarlarımıza
|
| 2nd plural
|
hükümdarınıza
|
hükümdarlarınıza
|
| 3rd plural
|
hükümdarlarına
|
hükümdarlarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hükümdarımda
|
hükümdarlarımda
|
| 2nd singular
|
hükümdarında
|
hükümdarlarında
|
| 3rd singular
|
hükümdarında
|
hükümdarlarında
|
| 1st plural
|
hükümdarımızda
|
hükümdarlarımızda
|
| 2nd plural
|
hükümdarınızda
|
hükümdarlarınızda
|
| 3rd plural
|
hükümdarlarında
|
hükümdarlarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hükümdarımdan
|
hükümdarlarımdan
|
| 2nd singular
|
hükümdarından
|
hükümdarlarından
|
| 3rd singular
|
hükümdarından
|
hükümdarlarından
|
| 1st plural
|
hükümdarımızdan
|
hükümdarlarımızdan
|
| 2nd plural
|
hükümdarınızdan
|
hükümdarlarınızdan
|
| 3rd plural
|
hükümdarlarından
|
hükümdarlarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hükümdarımın
|
hükümdarlarımın
|
| 2nd singular
|
hükümdarının
|
hükümdarlarının
|
| 3rd singular
|
hükümdarının
|
hükümdarlarının
|
| 1st plural
|
hükümdarımızın
|
hükümdarlarımızın
|
| 2nd plural
|
hükümdarınızın
|
hükümdarlarınızın
|
| 3rd plural
|
hükümdarlarının
|
hükümdarlarının
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hükümdarım
|
hükümdarlarım
|
| 2nd singular
|
hükümdarsın
|
hükümdarlarsın
|
| 3rd singular
|
hükümdar
hükümdardır
|
hükümdarlar
hükümdarlardır
|
| 1st plural
|
hükümdarız
|
hükümdarlarız
|
| 2nd plural
|
hükümdarsınız
|
hükümdarlarsınız
|
| 3rd plural
|
hükümdarlar
|
hükümdarlardır
|
|
Derived terms
References
Further reading
- “hükümdar”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Çağbayır, Yaşar (2007) “hükümdar”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1841
- Ayverdi, İlhan (2010) “hükümdar”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı
- Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN