Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish محكمه (maḥkeme, “a court of justice, tribunal, especially of the cannon law of Islam”),[1][2] from Arabic مَحْكَمَة (maḥkama, “court”), verbal noun of حَكَمَ (ḥakama, “to exercise authority, to command, to bid, to rule”).[3]
Pronunciation
- IPA(key): /mah.ceˈme/
- Hyphenation: mah‧ke‧me
Noun
mahkeme (definite accusative mahkemeyi, plural mahkemeler)
- (law) A court of law, court of justice, tribunal.
- (colloquial) The legal proceedings.
Declension
Declension of mahkeme
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
mahkeme
|
mahkemeler
|
| definite accusative
|
mahkemeyi
|
mahkemeleri
|
| dative
|
mahkemeye
|
mahkemelere
|
| locative
|
mahkemede
|
mahkemelerde
|
| ablative
|
mahkemeden
|
mahkemelerden
|
| genitive
|
mahkemenin
|
mahkemelerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
mahkemem
|
mahkemelerim
|
| 2nd singular
|
mahkemen
|
mahkemelerin
|
| 3rd singular
|
mahkemesi
|
mahkemeleri
|
| 1st plural
|
mahkememiz
|
mahkemelerimiz
|
| 2nd plural
|
mahkemeniz
|
mahkemeleriniz
|
| 3rd plural
|
mahkemeleri
|
mahkemeleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
mahkememi
|
mahkemelerimi
|
| 2nd singular
|
mahkemeni
|
mahkemelerini
|
| 3rd singular
|
mahkemesini
|
mahkemelerini
|
| 1st plural
|
mahkememizi
|
mahkemelerimizi
|
| 2nd plural
|
mahkemenizi
|
mahkemelerinizi
|
| 3rd plural
|
mahkemelerini
|
mahkemelerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
mahkememe
|
mahkemelerime
|
| 2nd singular
|
mahkemene
|
mahkemelerine
|
| 3rd singular
|
mahkemesine
|
mahkemelerine
|
| 1st plural
|
mahkememize
|
mahkemelerimize
|
| 2nd plural
|
mahkemenize
|
mahkemelerinize
|
| 3rd plural
|
mahkemelerine
|
mahkemelerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
mahkememde
|
mahkemelerimde
|
| 2nd singular
|
mahkemende
|
mahkemelerinde
|
| 3rd singular
|
mahkemesinde
|
mahkemelerinde
|
| 1st plural
|
mahkememizde
|
mahkemelerimizde
|
| 2nd plural
|
mahkemenizde
|
mahkemelerinizde
|
| 3rd plural
|
mahkemelerinde
|
mahkemelerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
mahkememden
|
mahkemelerimden
|
| 2nd singular
|
mahkemenden
|
mahkemelerinden
|
| 3rd singular
|
mahkemesinden
|
mahkemelerinden
|
| 1st plural
|
mahkememizden
|
mahkemelerimizden
|
| 2nd plural
|
mahkemenizden
|
mahkemelerinizden
|
| 3rd plural
|
mahkemelerinden
|
mahkemelerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
mahkememin
|
mahkemelerimin
|
| 2nd singular
|
mahkemenin
|
mahkemelerinin
|
| 3rd singular
|
mahkemesinin
|
mahkemelerinin
|
| 1st plural
|
mahkememizin
|
mahkemelerimizin
|
| 2nd plural
|
mahkemenizin
|
mahkemelerinizin
|
| 3rd plural
|
mahkemelerinin
|
mahkemelerinin
|
|
Derived terms
- adalet mahkemesi
- adliye mahkemesi
- ağır ceza mahkemesi
- aile mahkemesi
- asliye ceza mahkemesi
- asliye hukuk mahkemesi
- başhakem
- çizgi hakemi
- çocuk mahkemesi
- idare mahkemesi
- istinaf mahkemesi
- mahkeme açmak
- mahkeme kapısı
- mahkeme kararı
- mahkemelik olmak
- mahkemeye vermek
- meşhut cürümler mahkemesi
- orta hakem
- suçüstü mahkemesi
- sulh hukuk mahkemesi
- şeriye mahkemeleri
- ticaret mahkemesi
- trafik mahkemesi
- uyuşmazlık mahkemesi
- yan hakem
- yardımcı hakem
References
- ^ Redhouse, James W. (1890) “محكمه”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1765
- ^ Kélékian, Diran (1911) “محكمه”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 1130
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “mahkeme”, in Nişanyan Sözlük
Further reading