hanka

See also: Hanka, Hanką, hank'a, and hân-ká

Basque

Pronunciation

  • Audio:(file)

Noun

hanka inan

  1. leg
  2. ankle

Finnish

Etymology

From Proto-Finnic *hanka, probably borrowed from Baltic (compare Lithuanian atšanka with an extra prefix), or alternatively from Proto-Uralic *šaŋka (branch).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈhɑŋkɑ/, [ˈhɑ̝ŋkɑ̝]
  • Rhymes: -ɑŋkɑ
  • Syllabification(key): han‧ka
  • Hyphenation(key): han‧ka

Noun

hanka

  1. (botany) fork (of a tree and its branch, etc.)
  2. (nautical) synonym of hankain
  3. (anatomy) interdigital fold, interdigital space

Declension

Inflection of hanka (Kotus type 9*G/kala, nk-ng gradation)
nominative hanka hangat
genitive hangan hankojen
partitive hankaa hankoja
illative hankaan hankoihin
singular plural
nominative hanka hangat
accusative nom. hanka hangat
gen. hangan
genitive hangan hankojen
hankain rare
partitive hankaa hankoja
inessive hangassa hangoissa
elative hangasta hangoista
illative hankaan hankoihin
adessive hangalla hangoilla
ablative hangalta hangoilta
allative hangalle hangoille
essive hankana hankoina
translative hangaksi hangoiksi
abessive hangatta hangoitta
instructive hangoin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of hanka (Kotus type 9*G/kala, nk-ng gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative hankani hankani
accusative nom. hankani hankani
gen. hankani
genitive hankani hankojeni
hankaini rare
partitive hankaani hankojani
inessive hangassani hangoissani
elative hangastani hangoistani
illative hankaani hankoihini
adessive hangallani hangoillani
ablative hangaltani hangoiltani
allative hangalleni hangoilleni
essive hankanani hankoinani
translative hangakseni hangoikseni
abessive hangattani hangoittani
instructive
comitative hankoineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative hankasi hankasi
accusative nom. hankasi hankasi
gen. hankasi
genitive hankasi hankojesi
hankaisi rare
partitive hankaasi hankojasi
inessive hangassasi hangoissasi
elative hangastasi hangoistasi
illative hankaasi hankoihisi
adessive hangallasi hangoillasi
ablative hangaltasi hangoiltasi
allative hangallesi hangoillesi
essive hankanasi hankoinasi
translative hangaksesi hangoiksesi
abessive hangattasi hangoittasi
instructive
comitative hankoinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative hankamme hankamme
accusative nom. hankamme hankamme
gen. hankamme
genitive hankamme hankojemme
hankaimme rare
partitive hankaamme hankojamme
inessive hangassamme hangoissamme
elative hangastamme hangoistamme
illative hankaamme hankoihimme
adessive hangallamme hangoillamme
ablative hangaltamme hangoiltamme
allative hangallemme hangoillemme
essive hankanamme hankoinamme
translative hangaksemme hangoiksemme
abessive hangattamme hangoittamme
instructive
comitative hankoinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative hankanne hankanne
accusative nom. hankanne hankanne
gen. hankanne
genitive hankanne hankojenne
hankainne rare
partitive hankaanne hankojanne
inessive hangassanne hangoissanne
elative hangastanne hangoistanne
illative hankaanne hankoihinne
adessive hangallanne hangoillanne
ablative hangaltanne hangoiltanne
allative hangallenne hangoillenne
essive hankananne hankoinanne
translative hangaksenne hangoiksenne
abessive hangattanne hangoittanne
instructive
comitative hankoinenne
third-person possessor
singular plural
nominative hankansa hankansa
accusative nom. hankansa hankansa
gen. hankansa
genitive hankansa hankojensa
hankainsa rare
partitive hankaansa hankojaan
hankojansa
inessive hangassaan
hangassansa
hangoissaan
hangoissansa
elative hangastaan
hangastansa
hangoistaan
hangoistansa
illative hankaansa hankoihinsa
adessive hangallaan
hangallansa
hangoillaan
hangoillansa
ablative hangaltaan
hangaltansa
hangoiltaan
hangoiltansa
allative hangalleen
hangallensa
hangoilleen
hangoillensa
essive hankanaan
hankanansa
hankoinaan
hankoinansa
translative hangakseen
hangaksensa
hangoikseen
hangoiksensa
abessive hangattaan
hangattansa
hangoittaan
hangoittansa
instructive
comitative hankoineen
hankoinensa

Derived terms

Further reading

Anagrams

Icelandic

Noun

hanka

  1. indefinite genitive plural of hönk

Japanese

Romanization

hanka

  1. Rōmaji transcription of はんか

Norwegian Bokmål

Alternative forms

Noun

hanka m or f

  1. definite feminine singular of hank

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

Noun

hanka m or f

  1. definite feminine singular of hank

Quechua

Etymology 1

Adjective

hanka

  1. alternative spelling of hank'a

Etymology 2

Borrowed from Aymara janq'u (white).

Noun

hanka

  1. Andean altitude above 5,000m
Declension
Declension of hanka
singular plural
nominative hanka hankakuna
accusative hankata hankakunata
dative hankaman hankakunaman
genitive hankap hankakunap
locative hankapi hankakunapi
terminative hankakama hankakunakama
ablative hankamanta hankakunamanta
instrumental hankawan hankakunawan
comitative hankantin hankakunantin
abessive hankannaq hankakunannaq
comparative hankahina hankakunahina
causative hankarayku hankakunarayku
benefactive hankapaq hankakunapaq
associative hankapura hankakunapura
distributive hankanka hankakunanka
exclusive hankalla hankakunalla
Possessive forms of hanka
ñuqap - first-person singular
ñuqap (my) singular plural
nominative hankay hankaykuna
accusative hankayta hankaykunata
dative hankayman hankaykunaman
genitive hankaypa hankaykunap
locative hankaypi hankaykunapi
terminative hankaykama hankaykunakama
ablative hankaymanta hankaykunamanta
instrumental hankaywan hankaykunawan
comitative hankaynintin hankaykunantin
abessive hankayninnaq hankaykunannaq
comparative hankayhina hankaykunahina
causative hankayrayku hankaykunarayku
benefactive hankaypaq hankaykunapaq
associative hankaypura hankaykunapura
distributive hankayninka hankaykunanka
exclusive hankaylla hankaykunalla
qampa - second-person singular
qampa (your) singular plural
nominative hankayki hankaykikuna
accusative hankaykita hankaykikunata
dative hankaykiman hankaykikunaman
genitive hankaykipa hankaykikunap
locative hankaykipi hankaykikunapi
terminative hankaykikama hankaykikunakama
ablative hankaykimanta hankaykikunamanta
instrumental hankaykiwan hankaykikunawan
comitative hankaykintin hankaykikunantin
abessive hankaykinnaq hankaykikunannaq
comparative hankaykihina hankaykikunahina
causative hankaykirayku hankaykikunarayku
benefactive hankaykipaq hankaykikunapaq
associative hankaykipura hankaykikunapura
distributive hankaykinka hankaykikunanka
exclusive hankaykilla hankaykikunalla
paypa - third-person singular
paypa (his/her/its) singular plural
nominative hankan hankankuna
accusative hankanta hankankunata
dative hankanman hankankunaman
genitive hankanpa hankankunap
locative hankanpi hankankunapi
terminative hankankama hankankunakama
ablative hankanmanta hankankunamanta
instrumental hankanwan hankankunawan
comitative hankanintin hankankunantin
abessive hankanninnaq hankankunannaq
comparative hankanhina hankankunahina
causative hankanrayku hankankunarayku
benefactive hankanpaq hankankunapaq
associative hankanpura hankankunapura
distributive hankaninka hankankunanka
exclusive hankanlla hankankunalla
ñuqanchikpa - first-person inclusive plural
ñuqanchikpa (our(incl)) singular plural
nominative hankanchik hankanchikkuna
accusative hankanchikta hankanchikkunata
dative hankanchikman hankanchikkunaman
genitive hankanchikpa hankanchikkunap
locative hankanchikpi hankanchikkunapi
terminative hankanchikkama hankanchikkunakama
ablative hankanchikmanta hankanchikkunamanta
instrumental hankanchikwan hankanchikkunawan
comitative hankanchiknintin hankanchikkunantin
abessive hankanchikninnaq hankanchikkunannaq
comparative hankanchikhina hankanchikkunahina
causative hankanchikrayku hankanchikkunarayku
benefactive hankanchikpaq hankanchikkunapaq
associative hankanchikpura hankanchikkunapura
distributive hankanchikninka hankanchikkunanka
exclusive hankanchiklla hankanchikkunalla
ñuqaykup - first-person exclusive plural
ñuqaykup (our(excl)) singular plural
nominative hankayku hankaykukuna
accusative hankaykuta hankaykukunata
dative hankaykuman hankaykukunaman
genitive hankaykupa hankaykukunap
locative hankaykupi hankaykukunapi
terminative hankaykukama hankaykukunakama
ablative hankaykumanta hankaykukunamanta
instrumental hankaykuwan hankaykukunawan
comitative hankaykuntin hankaykukunantin
abessive hankaykunnaq hankaykukunannaq
comparative hankaykuhina hankaykukunahina
causative hankaykurayku hankaykukunarayku
benefactive hankaykupaq hankaykukunapaq
associative hankaykupura hankaykukunapura
distributive hankaykunka hankaykukunanka
exclusive hankaykulla hankaykukunalla
qamkunap - second-person plural
qamkunap (your(pl)) singular plural
nominative hankaykichik hankaykichikkuna
accusative hankaykichikta hankaykichikkunata
dative hankaykichikman hankaykichikkunaman
genitive hankaykichikpa hankaykichikkunap
locative hankaykichikpi hankaykichikkunapi
terminative hankaykichikkama hankaykichikkunakama
ablative hankaykichikmanta hankaykichikkunamanta
instrumental hankaykichikwan hankaykichikkunawan
comitative hankaykichiknintin hankaykichikkunantin
abessive hankaykichikninnaq hankaykichikkunannaq
comparative hankaykichikhina hankaykichikkunahina
causative hankaykichikrayku hankaykichikkunarayku
benefactive hankaykichikpaq hankaykichikkunapaq
associative hankaykichikpura hankaykichikkunapura
distributive hankaykichikninka hankaykichikkunanka
exclusive hankaykichiklla hankaykichikkunalla
paykunap - third-person plural
paykunap (their) singular plural
nominative hankanku hankankukuna
accusative hankankuta hankankukunata
dative hankankuman hankankukunaman
genitive hankankupa hankankukunap
locative hankankupi hankankukunapi
terminative hankankukama hankankukunakama
ablative hankankumanta hankankukunamanta
instrumental hankankuwan hankankukunawan
comitative hankankuntin hankankukunantin
abessive hankankunnaq hankankukunannaq
comparative hankankuhina hankankukunahina
causative hankankurayku hankankukunarayku
benefactive hankankupaq hankankukunapaq
associative hankankupura hankankukunapura
distributive hankankunka hankankukunanka
exclusive hankankulla hankankukunalla
See also
  • janca

Swedish

Verb

hanka (present hankar, preterite hankade, supine hankat, imperative hanka)

  1. (reflexive, usually as "hanka sig fram") to get by, but only barely

Conjugation

Conjugation of hanka (weak)
active passive
infinitive hanka
supine hankat
imperative hanka
imper. plural1 hanken
present past present past
indicative hankar hankade
ind. plural1 hanka hankade
subjunctive2 hanke hankade
present participle hankande
past participle

1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

References