hepokala
Ingrian
Etymology
From hepo (“piggyback”) + kala (“fish”).
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈhepoˌkɑlɑ/, [ˈhe̞po̞ˌkɑɫɑ]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈhepoˌkɑlɑ/, [ˈhe̞b̥o̞ˌɡ̊ɑɫɑ]
- Rhymes: -ɑlɑ
- Hyphenation: he‧po‧ka‧la
Noun
hepokala
Declension
| Declension of hepokala (type 3/kana, no gradation, gemination) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | hepokala | hepokalat |
| genitive | hepokalan | hepokalloin |
| partitive | hepokallaa | hepokaloja |
| illative | hepokallaa | hepokalloi |
| inessive | hepokalas | hepokalois |
| elative | hepokalast | hepokaloist |
| allative | hepokalalle | hepokaloille |
| adessive | hepokalal | hepokaloil |
| ablative | hepokalalt | hepokaloilt |
| translative | hepokalaks | hepokaloiks |
| essive | hepokalanna, hepokallaan | hepokaloinna, hepokalloin |
| exessive1) | hepokalant | hepokaloint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 53