hinna i tid
Swedish
Etymology
Verb
hinna i tid (present hinner i tid, preterite hann i tid, supine hunnit i tid, imperative hinn i tid)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | hinna i tid | hinnas i tid | ||
| supine | hunnit i tid | hunnits i tid | ||
| imperative | hinn i tid | — | ||
| imper. plural1 | hinnen i tid | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | hinner i tid | hann i tid | hinns i tid, hinnes i tid | hanns i tid |
| ind. plural1 | hinna i tid | hunno i tid | hinnas i tid | hunnos i tid |
| subjunctive2 | hinne i tid | hunne i tid | hinnes i tid | hunnes i tid |
| present participle | — | |||
| past participle | — | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.