hinna ifatt
Swedish
Etymology
Verb
hinna ifatt (present hinner ifatt, preterite hann ifatt, supine hunnit ifatt, imperative hinn ifatt)
- (transitive, intransitive) to catch up (to)
- Synonyms: hinna ikapp, hinna upp
- Vi hann ifatt hästen
- We caught up to the horse
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | hinna ifatt | hinnas ifatt | ||
| supine | hunnit ifatt | hunnits ifatt | ||
| imperative | hinn ifatt | — | ||
| imper. plural1 | hinnen ifatt | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | hinner ifatt | hann ifatt | hinns ifatt, hinnes ifatt | hanns ifatt |
| ind. plural1 | hinna ifatt | hunno ifatt | hinnas ifatt | hunnos ifatt |
| subjunctive2 | hinne ifatt | hunne ifatt | hinnes ifatt | hunnes ifatt |
| present participle | ifatthinnande | |||
| past participle | ifatthunnen | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.