hinna ikapp
Swedish
Etymology
Verb
hinna ikapp (present hinner ikapp, preterite hann ikapp, supine hunnit ikapp, imperative hinn ikapp)
- (transitive, intransitive) to catch up (to)
- Synonyms: hinna ifatt, hinna upp
- Vi hann ikapp hästen
- We caught up to the horse
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | hinna ikapp | hinnas ikapp | ||
| supine | hunnit ikapp | hunnits ikapp | ||
| imperative | hinn ikapp | — | ||
| imper. plural1 | hinnen ikapp | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | hinner ikapp | hann ikapp | hinns ikapp, hinnes ikapp | hanns ikapp |
| ind. plural1 | hinna ikapp | hunno ikapp | hinnas ikapp | hunnos ikapp |
| subjunctive2 | hinne ikapp | hunne ikapp | hinnes ikapp | hunnes ikapp |
| present participle | ikapphinnande | |||
| past participle | ikapphunnen | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.