hnykkja

Icelandic

From Old Norse hnykkja, from Proto-Germanic *hnuk- (“to press, bend”), from Proto-Indo-European *knewg- (“to bend, pinch”), from *ken- (“to pinch”).^[1]

hnykkja (weak verb, third-person singular past indicative hnykkti, supine hnykkt)

*hnykkja* – active voice (*germynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að hnykkja
supine sagnbót		hnykkt
present participle lýsingarháttur nútíðar		hnykkjandi

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	hnykki	hnykkti	hnykki	hnykkti
	þú	hnykkir	hnykktir	hnykkir	hnykktir
	hann, hún, það	hnykkir	hnykkti	hnykki	hnykkti
plural	við	hnykkjum	hnykktum	hnykkjum	hnykktum
	þið	hnykkið	hnykktuð	hnykkið	hnykktuð
	þeir, þær, þau	hnykkja	hnykktu	hnykki	hnykktu

		imperative boðháttur
singular	þú	hnykk (þú), hnykktu
plural	þið	hnykkið (þið), hnykkiði¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

*hnykkjast* – mediopassive voice (*miðmynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að hnykkjast
supine sagnbót		hnykkst
present participle lýsingarháttur nútíðar		hnykkjandist (rare; see appendix)

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	hnykkist	hnykktist	hnykkist	hnykktist
	þú	hnykkist	hnykktist	hnykkist	hnykktist
	hann, hún, það	hnykkist	hnykktist	hnykkist	hnykktist
plural	við	hnykkjumst	hnykktumst	hnykkjumst	hnykktumst
	þið	hnykkist	hnykktust	hnykkist	hnykktust
	þeir, þær, þau	hnykkjast	hnykktust	hnykkist	hnykktust

		imperative boðháttur
singular	þú	hnykkst (þú), hnykkstu
plural	þið	hnykkist (þið), hnykkisti¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

^ Pokorny, Julius (1959) “558-59”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume 2, Bern, München: Francke Verlag, pages 558-59