rykkja

Icelandic

Etymology

From Old Norse rykkja, from Proto-Germanic *rukkijaną (to move, rock).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrɪhca/
  • Rhymes: -ɪhca

Verb

rykkja (weak verb, third-person singular past indicative rykkti, supine rykkt)

  1. to tug, to jerk [with dative]
    Synonyms: hnykkja, svipta
  2. to gather threads together; to shirr [with accusative]

Conjugation

rykkja – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur rykkja
supine sagnbót rykkt
present participle
rykkjandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég rykki rykkti rykki rykkti
þú rykkir rykktir rykkir rykktir
hann, hún, það rykkir rykkti rykki rykkti
plural við rykkjum rykktum rykkjum rykktum
þið rykkið rykktuð rykkið rykktuð
þeir, þær, þau rykkja rykktu rykki rykktu
imperative boðháttur
singular þú rykk (þú), rykktu
plural þið rykkið (þið), rykkiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
rykkjast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að rykkjast
supine sagnbót rykkst
present participle
rykkjandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég rykkist rykktist rykkist rykktist
þú rykkist rykktist rykkist rykktist
hann, hún, það rykkist rykktist rykkist rykktist
plural við rykkjumst rykktumst rykkjumst rykktumst
þið rykkist rykktust rykkist rykktust
þeir, þær, þau rykkjast rykktust rykkist rykktust
imperative boðháttur
singular þú rykkst (þú), rykkstu
plural þið rykkist (þið), rykkisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
rykktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
rykktur rykkt rykkt rykktir rykktar rykkt
accusative
(þolfall)
rykktan rykkta rykkt rykkta rykktar rykkt
dative
(þágufall)
rykktum rykktri rykktu rykktum rykktum rykktum
genitive
(eignarfall)
rykkts rykktrar rykkts rykktra rykktra rykktra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
rykkti rykkta rykkta rykktu rykktu rykktu
accusative
(þolfall)
rykkta rykktu rykkta rykktu rykktu rykktu
dative
(þágufall)
rykkta rykktu rykkta rykktu rykktu rykktu
genitive
(eignarfall)
rykkta rykktu rykkta rykktu rykktu rykktu