hvila
See also: hvíla
Norwegian Bokmål
Alternative forms
Noun
hvila m or f
- definite feminine singular of hvile
Old Swedish
Etymology
From Old Norse hvíla, from Proto-Germanic *hwīlāną.
Verb
hvīla
Conjugation
| present | past | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | hvīla | — | ||||
| participle | hvīlandi, hvīlande | hvīlter | ||||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | hvīlir | hvīli, hvīle | — | hvīlti, hvīlte | hvīlti, hvīlte | |
| þū | hvīlir | hvīli, hvīle | hvīl | hvīlti, hvīlte | hvīlti, hvīlte | |
| han | hvīlir | hvīli, hvīle | — | hvīlti, hvīlte | hvīlti, hvīlte | |
| vīr | hvīlum, hvīlom | hvīlum, hvīlom | hvīlum, hvīlom | hvīltum, hvīltom | hvīltum, hvīltom | |
| īr | hvīlin | hvīlin | hvīlin | hvīltin | hvīltin | |
| þēr | hvīla | hvīlin | — | hvīltu, hvīlto | hvīltin | |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | hvīlis | hvīlis, hvīles | — | hvīltis, hvīltes | hvīltis, hvīltes | |
| þū | hvīlis | hvīlis, hvīles | — | hvīltis, hvīltes | hvīltis, hvīltes | |
| han | hvīlis | hvīlis, hvīles | — | hvīltis, hvīltes | hvīltis, hvīltes | |
| vīr | hvīlums, hvīloms | hvīlums, hvīloms | — | hvīltums, hvīltoms | hvīltums, hvīltoms | |
| īr | hvīlins | hvīlins | — | hvīltins | hvīltins | |
| þēr | hvīlas | hvīlins | — | hvīltus, hvīltos | hvīltins | |
or
| present | past | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | hvīla | — | ||||
| participle | hvīlandi, -e | hvīlaþer | ||||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | hvīlar | hvīli, -e | — | hvīlaþi, -e | hvīlaþi, -e | |
| þū | hvīlar | hvīli, -e | hvīla | hvīlaþi, -e | hvīlaþi, -e | |
| han | hvīlar | hvīli, -e | — | hvīlaþi, -e | hvīlaþi, -e | |
| vīr | hvīlum, -om | hvīlum, -om | hvīlum, -om | hvīlaþum, -om | hvīlaþum, -om | |
| īr | hvīlin | hvīlin | hvīlin | hvīlaþin | hvīlaþin | |
| þēr | hvīla | hvīlin | — | hvīlaþu, -o | hvīlaþin | |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | hvīlas | hvīlis, -es | — | hvīlaþis, -es | hvīlaþis, -es | |
| þū | hvīlas | hvīlis, -es | — | hvīlaþis, -es | hvīlaþis, -es | |
| han | hvīlas | hvīlis, -es | — | hvīlaþis, -es | hvīlaþis, -es | |
| vīr | hvīlums, -oms | hvīlums, -oms | — | hvīlaþums, -oms | hvīlaþums, -oms | |
| īr | hvīlins | hvīlins | — | hvīlaþins | hvīlaþins | |
| þēr | hvīlas | hvīlins | — | hvīlaþus, -os | hvīlaþins | |
Descendants
- Swedish: vila
Swedish
Noun
hvila c
- obsolete spelling of vila
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | hvila | hvilas |
| definite | hvilan | hvilans | |
| plural | indefinite | hvilor | hvilors |
| definite | hvilorna | hvilornas |
Verb
hvila (present hvilar, preterite hvilade, supine hvilat, imperative hvila)
- obsolete spelling of vila
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | hvila | hvilas | ||
| supine | hvilat | hvilats | ||
| imperative | hvila | — | ||
| imper. plural1 | hvilen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | hvilar | hvilade | hvilas | hvilades |
| ind. plural1 | hvila | hvilade | hvilas | hvilades |
| subjunctive2 | hvile | hvilade | hviles | hvilades |
| present participle | hvilande | |||
| past participle | hvilad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.