incommodum
Latin
Noun
incommodum n (genitive incommodī); second declension
- disadvantage, inconvenience, detriment, harm, setback, misfortune
- Synonyms: incommoditās, dētrīmentum, īnfortūnium
- 166 BCE, Publius Terentius Afer, Andria 625–629:
- CHARĪNUS: Hōcine est crēdibile, aut memorābile, / tanta vēcordia innāta cuīquam ut siet, / ut malīs gaudeant, atque ex incommodīs / alterīus sua ut compārent commoda? Āh, idne est vērum?
- CHARINUS: Is this believable, or noteworthy, that such great madness could be innate in anyone, that they rejoice in evils, and [it is] from the disadvantages of another that they rate their own advantages? Ah, is that true?
- CHARĪNUS: Hōcine est crēdibile, aut memorābile, / tanta vēcordia innāta cuīquam ut siet, / ut malīs gaudeant, atque ex incommodīs / alterīus sua ut compārent commoda? Āh, idne est vērum?
- defeat, disaster
- ailment
Declension
Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | incommodum | incommoda |
| genitive | incommodī | incommodōrum |
| dative | incommodō | incommodīs |
| accusative | incommodum | incommoda |
| ablative | incommodō | incommodīs |
| vocative | incommodum | incommoda |
Adjective
incommodum
- inflection of incommodus:
- nominative/accusative/vocative neuter singular
- accusative masculine singular
References
- incommodum in Enrico Olivetti, editor (2003-2025), Dizionario Latino, Olivetti Media Communication
- “incommodum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “incommodum”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- incommodum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- (ambiguous) to inconvenience, injure a person: incommodo afficere aliquem
- (ambiguous) to relieve a difficulty: incommodis mederi
- (ambiguous) much damage was done by this collision: ex eo navium concursu magnum incommodum est acceptum
- (ambiguous) to inconvenience, injure a person: incommodo afficere aliquem