kúga

See also: kuga and kuģa

Icelandic

Etymology

From Old Norse kúga (“to cow, to force”). Cognates with the Danish kue, English cow and Swedish kuva.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkuːa/
    Rhymes: -uːa
    Homophone: kúa

Verb

kúga (weak verb, third-person singular past indicative kúgaði, supine kúgað)

  1. to force, to cow [with accusative]
    Synonym: þvinga
  2. to oppress [with accusative]
    Synonym: undiroka

Conjugation

kúga – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að kúga
supine sagnbót kúgað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 kúgandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég kúga kúgaði kúgi kúgaði
þú kúgar kúgaðir kúgir kúgaðir
hann, hún, það kúgar kúgaði kúgi kúgaði
plural við kúgum kúguðum kúgum kúguðum
þið kúgið kúguðuð kúgið kúguðuð
þeir, þær, þau kúga kúguðu kúgi kúguðu
imperative boðháttur
singular þú kúga (þú), kúgaðu
plural þið kúgið (þið), kúgiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
kúgast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að kúgast
supine sagnbót kúgast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 kúgandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég kúgast kúgaðist kúgist kúgaðist
þú kúgast kúgaðist kúgist kúgaðist
hann, hún, það kúgast kúgaðist kúgist kúgaðist
plural við kúgumst kúguðumst kúgumst kúguðumst
þið kúgist kúguðust kúgist kúguðust
þeir, þær, þau kúgast kúguðust kúgist kúguðust
imperative boðháttur
singular þú kúgast (þú), kúgastu
plural þið kúgist (þið), kúgisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
kúgaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		kúgaður kúguð kúgað kúgaðir kúgaðar kúguð
accusative
(þolfall) 		kúgaðan kúgaða kúgað kúgaða kúgaðar kúguð
dative
(þágufall) 		kúguðum kúgaðri kúguðu kúguðum kúguðum kúguðum
genitive
(eignarfall) 		kúgaðs kúgaðrar kúgaðs kúgaðra kúgaðra kúgaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		kúgaði kúgaða kúgaða kúguðu kúguðu kúguðu
accusative
(þolfall) 		kúgaða kúguðu kúgaða kúguðu kúguðu kúguðu
dative
(þágufall) 		kúgaða kúguðu kúgaða kúguðu kúguðu kúguðu
genitive
(eignarfall) 		kúgaða kúguðu kúgaða kúguðu kúguðu kúguðu

Derived terms

  • kúga til hlýðni (“to force into submission”)
  • kúgast (“to retch”)

Old Norse

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkuːɣa/

Verb

kúga

  1. to cow, to force, to tyrannize over

Derived terms

  • láta kúgask (to let oneself be forced into submission)
  • kúga af (to press out of one)
  • kúgandi
  • kúgandi högg (feeble blows)

Descendants

  • Danish: kue
  • English: cow
  • Faroese: kúga
  • Icelandic: kúga
  • Norwegian Nynorsk: kua
  • Swedish: kuva

Further reading

  • Zoëga, Geir T. (1910) “kúga”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.