kúka

See also: Appendix:Variations of "kuka"

Icelandic

Etymology

Attested since the 17th century. Related to kúkur; origin uncertain, but perhaps related to kúga and kuggur derived from a noun meaning “clump (of feces)”. Compare also kukka.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈkʰuːka/
Rhymes: -uːka

Verb

kúka (weak verb, third-person singular past indicative kúkaði, supine kúkað)

to poop, poo (defecate)
Synonym: (vulgar) skíta

Conjugation

*kúka* – active voice (*germynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að kúka
supine sagnbót		kúkað
present participle lýsingarháttur nútíðar		kúkandi

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	kúka	kúkaði	kúki	kúkaði
	þú	kúkar	kúkaðir	kúkir	kúkaðir
	hann, hún, það	kúkar	kúkaði	kúki	kúkaði
plural	við	kúkum	kúkuðum	kúkum	kúkuðum
	þið	kúkið	kúkuðuð	kúkið	kúkuðuð
	þeir, þær, þau	kúka	kúkuðu	kúki	kúkuðu

		imperative boðháttur
singular	þú	kúka (þú), kúkaðu
plural	þið	kúkið (þið), kúkiði¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Related terms

kúkur

References

Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)