kalven
Danish
Noun
kalven c
- definite singular of kalv
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɑl.və(n)/
Audio: (file) - Rhymes: -ɑlvən
Verb
kalven
Conjugation
| Conjugation of kalven (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | kalven | |||
| past singular | kalfde | |||
| past participle | gekalfd | |||
| infinitive | kalven | |||
| gerund | kalven n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | kalf | kalfde | ||
| 2nd person sing. (jij) | kalft, kalf2 | kalfde | ||
| 2nd person sing. (u) | kalft | kalfde | ||
| 2nd person sing. (gij) | kalft | kalfde | ||
| 3rd person singular | kalft | kalfde | ||
| plural | kalven | kalfden | ||
| subjunctive sing.1 | kalve | kalfde | ||
| subjunctive plur.1 | kalven | kalfden | ||
| imperative sing. | kalf | |||
| imperative plur.1 | kalft | |||
| participles | kalvend | gekalfd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
Descendants
- Afrikaans: kalf
Anagrams
Norwegian Bokmål
Noun
kalven m
- definite singular of kalv
Norwegian Nynorsk
Noun
kalven m
- definite singular of kalv
Swedish
Noun
kalven
- definite singular of kalv