kapan

See also: Kapan, kåpan, and kāpan

Finnish

Noun

kapan

  1. genitive singular of kappa

Anagrams

Gagauz

Etymology

Inherited from Old Anatolian Turkish قَاپَانْ (qapan), from Proto-Turkic *kap-gan. By surface analysis, kapa- +‎ -an. Compare Turkish kapan, Crimean Tatar qapqan. Doublet of kapkan.

Pronunciation

  • IPA(key): /kɑˈpɑn/
  • Hyphenation: ka‧pan

Noun

kapan (definite accusative kapanı, plural kapannar)

  1. jail
  2. trap
    Synonym: kapkan

Further reading

  • Mavrodi M. F., editor (2019), Gagauzça-rusça sözlük: klaslar 1-4, Komrat: Gagauziya M.V. Maruneviç adına Bilim-Aaraştırma merkezi, →ISBN, page 46
  • Kopuşçu M. İ. , Todorova S. A. , Kiräkova T.İ., editors (2019), Gagauzça-rusça sözlük: klaslar 5-12, Komrat: Gagauziya M.V. Maruneviç adına Bilim-Aaraştırma merkezi, →ISBN, page 91

Indonesian

Etymology 1

From Malay kapan, from Javanese kapan (ꦏꦥꦤ꧀), from Old Javanese kapan. Equivalent to apa +‎ ke- -an.

Pronunciation

  • (Standard Indonesian) IPA(key): /ˈkapan/ [ˈka.pan]
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -apan
  • Syllabification: ka‧pan

Pronoun

kapan

  1. (interrogative) when
    Kapan dia akan pergi?
    When will he go?
Derived terms
  • kapan-kapan

Etymology 2

From Malay kapan, from Arabic كَفَن (kafan).

Noun

kapan (plural kapan-kapan)

  1. nonstandard form of kafan

Further reading

Javanese

Romanization

kapan

  1. romanization of ꦏꦥꦤ꧀

Malay

Pronunciation

  • Rhymes: -an

Etymology 1

From Javanese ꦏꦥꦤ꧀ (kapan), from Old Javanese kapan.

Pronoun

kapan (Jawi spelling کاڤن)

  1. (archaic) when
    Synonym: bila
Descendants
  • > Indonesian: kapan (inherited)

Etymology 2

From Arabic كَفَن (kafan).

Noun

kapan (Jawi spelling کاڤن, plural kapan-kapan)

  1. shroud, white cloth to wrap the dead.
Descendants
  • > Indonesian: kapan (inherited)

Further reading

Old Javanese

Etymology

Affixed apa +‎ ka- -an.

Pronoun

kapan

  1. when

Descendants

Further reading

  • "kapan" in P.J. Zoetmulder with the collaboration of S.O. Robson, Old Javanese-English Dictionary. 's-Gravenhage: M. Nijhoff, 1982.

Turkish

Etymology 1

Inherited from Ottoman Turkish قپان (kapan, trap), itself from Proto-Turkic *kapgan (trap), a development of *kap- (to snatch, take; to bite). By surface analysis, kap- +‎ -an

Noun

kapan (definite accusative kapanı, plural kapanlar)

  1. trap

Etymology 2

Inherited from Ottoman Turkish قپان (kapan), from Old Anatolian Turkish قپان, borrowed from Classical Persian قپان (qapān, qappān), from Arabic قبان (qabbān), from Byzantine Greek κάμπανος (kámpanos), γάμπανος (gámpanos), from Latin campāna.

Noun

kapan (definite accusative kapanı, plural kapanlar)

  1. (historical) A public weighing machine of the Ottoman era, or the office where the machine was located.

References

  • Nişanyan, Sevan (2002–) “kapan1”, in Nişanyan Sözlük
  • Nişanyan, Sevan (2002–) “kapan2”, in Nişanyan Sözlük
  • Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN