Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish قرهلامه (ḳaralama, “a writing a calligraphic exercise, a schoolboy's calligraphic exercise”),[1] from Ottoman Turkish قره (ḳara, “black”), from Proto-Turkic *kara (“black”),[2][3] morphologically kara + -la + -ma.
Pronunciation
- IPA(key): /ka.ɾa.ɫaˈma/
- Hyphenation: ka‧ra‧la‧ma
Noun
karalama (definite accusative karalamayı, plural karalamalar)
- verbal noun of karalamak
- A sketch, doodle, writing exercise.
- A draft text with that needs to be engrossed.
- (figuratively) An act of defamation.
Declension
Declension of karalama
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
karalama
|
karalamalar
|
| definite accusative
|
karalamayı
|
karalamaları
|
| dative
|
karalamaya
|
karalamalara
|
| locative
|
karalamada
|
karalamalarda
|
| ablative
|
karalamadan
|
karalamalardan
|
| genitive
|
karalamanın
|
karalamaların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
karalamam
|
karalamalarım
|
| 2nd singular
|
karalaman
|
karalamaların
|
| 3rd singular
|
karalaması
|
karalamaları
|
| 1st plural
|
karalamamız
|
karalamalarımız
|
| 2nd plural
|
karalamanız
|
karalamalarınız
|
| 3rd plural
|
karalamaları
|
karalamaları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
karalamamı
|
karalamalarımı
|
| 2nd singular
|
karalamanı
|
karalamalarını
|
| 3rd singular
|
karalamasını
|
karalamalarını
|
| 1st plural
|
karalamamızı
|
karalamalarımızı
|
| 2nd plural
|
karalamanızı
|
karalamalarınızı
|
| 3rd plural
|
karalamalarını
|
karalamalarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
karalamama
|
karalamalarıma
|
| 2nd singular
|
karalamana
|
karalamalarına
|
| 3rd singular
|
karalamasına
|
karalamalarına
|
| 1st plural
|
karalamamıza
|
karalamalarımıza
|
| 2nd plural
|
karalamanıza
|
karalamalarınıza
|
| 3rd plural
|
karalamalarına
|
karalamalarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
karalamamda
|
karalamalarımda
|
| 2nd singular
|
karalamanda
|
karalamalarında
|
| 3rd singular
|
karalamasında
|
karalamalarında
|
| 1st plural
|
karalamamızda
|
karalamalarımızda
|
| 2nd plural
|
karalamanızda
|
karalamalarınızda
|
| 3rd plural
|
karalamalarında
|
karalamalarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
karalamamdan
|
karalamalarımdan
|
| 2nd singular
|
karalamandan
|
karalamalarından
|
| 3rd singular
|
karalamasından
|
karalamalarından
|
| 1st plural
|
karalamamızdan
|
karalamalarımızdan
|
| 2nd plural
|
karalamanızdan
|
karalamalarınızdan
|
| 3rd plural
|
karalamalarından
|
karalamalarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
karalamamın
|
karalamalarımın
|
| 2nd singular
|
karalamanın
|
karalamalarının
|
| 3rd singular
|
karalamasının
|
karalamalarının
|
| 1st plural
|
karalamamızın
|
karalamalarımızın
|
| 2nd plural
|
karalamanızın
|
karalamalarınızın
|
| 3rd plural
|
karalamalarının
|
karalamalarının
|
|
Derived terms
- karalama beyti
- karalama defteri
References
- ^ Redhouse, James W. (1890) “قرهلامه”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1450
- ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*Kara”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “kara”, in Nişanyan Sözlük
Further reading