قره

Inherited from Proto-Turkic *kara.

قَرَه • (qara)

1. black
   • 14th Century, anonymous author, Dresden Manuscript: Kitāb-ı Dedem Ḳorḳud Alā Lisān-ı Tāife-i Oġuzān:

     بر يكيدك قره طاغ يومرسنجه مالي اولسه يغر دیرر طلب ايلر نصيبندن آرتوغن ييه‌ بیلمز

     bir yigidüŋ qara daġ yumrısınca mālı olsa yıġar, derär, ṭäläb äylär naṣībindän artuġın yeyä bilmäz

     if a brave man has goods as big as the lump of a black mountain, he breaks, slashes, demands, [but still] can't eat more than his fortune

• Azerbaijani: qara
• Gagauz: kara
• Ottoman Turkish: قره (kara), قاره (kara), قرا (kara), قارا (kara)
  • Turkish: kara
  • →⇒ Armenian: Կարայան (Karayan)
  • → Greek: καρα- (kara-)
  • → Macedonian: кара- (kara-)

• Nişanyan, Sevan (2002–) “kara”, in Nişanyan Sözlük

Inherited from Old Anatolian Turkish قَرَه (qara), from Proto-Turkic *kara (“black”). Compare Azerbaijani qara.

قره • (kara)

1. black

   Synonym: سیاه (siyah)

   آق قويونك قره قوزيسى ده اولور

   Ak koyunuñ kara kuzusı da olur.

   Even white sheep have black lambs [sometimes].

• قاره (kara), قرا (kara), قارا (kara)

قره • (kara)

1. guilt, fault
2. black person

   Synonyms: زنجی (zenci), عرب (arab)

• Turkish: kara
• →⇒ Armenian: Կարայան (Karayan)
• → Greek: καρα- (kara-)
• → Macedonian: кара- (kara-)

• Kélékian, Diran (1911) “قره”, in Dictionnaire turc-français‎^[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 957
• Redhouse, James W. (1890) “قره”, in A Turkish and English Lexicon‎^[2], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1448
• “kara”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎^[3] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977
• Nişanyan, Sevan (2002–) “kara”, in Nişanyan Sözlük

قره • (kara)

1. alternative form of قاره (kara, “terra firma”)

• Redhouse, James W. (1890) “قره”, in A Turkish and English Lexicon‎^[4], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1448