قویون

Ottoman Turkish

Etymology 1

Inherited from Proto-Turkic *koń (sheep); cognate with Old Turkic 𐰸𐰆𐰪 (q̊¹uń /⁠koń⁠/), Azerbaijani qoyun, Kazakh қой (qoi), Kyrgyz кой (koy), Tatar қуй, Turkmen goýun, Uyghur قوي (qoy) and Uzbek qo'y.

Alternative forms

Noun

قویون • (koyun) (definite accusative قویونی (koyunu), plural قویونلر (koyunlar))

  1. sheep, any woolly ruminant of the genus Ovis, typically kept as livestock
    Synonyms: شات (şat), گوسفند (gusfend), میش (miş)
Derived terms
  • بوینوزسز قویون (boynuzsuz koyun, a harmless man, literally a hornless sheep)
  • دكز قویونی (deñiz koyunu, fur seal)
  • قزل قویون (kızıl koyun, kind of light-brown wooled sheep)
  • قویون اتی (koyun eti, mutton)
  • قویون اوتی (koyun otu, agrimony)
  • قویون باقشلو (koyun bakışlı, sheepish look)
  • قویون سوروسی (koyun sürüsü, flock of sheep)
  • قویون صارماشغی (koyun sarmaşığı, orach)
  • قویون قیران (koyun kıran, rose of Sharon)
  • قویون ویركیسی (koyun vergisi, sheep tax)
  • قویون گوزلو (koyun gözlü, blue or green eyed)
  • قویون گوزی (koyun gözü, common feverfew)
  • قویون ییلی (koyun yılı, year of the sheep)
  • قویونلو (koyunlu, possessed of sheep)
Descendants
  • Gagauz: koyun
  • Turkish: koyun
  • Armenian: խոյին (xoyin)

Further reading

  • Çağbayır, Yaşar (2007) “koyun1”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2768
  • Eren, Hasan (1999) “koyun”, in Türk Dilinin Etimolojik Sözlüğü [Etymological Dictionary of the Turkish Language]‎[1] (in Turkish), Ankara: Bizim Büro Basım Evi, page 254b
  • Hindoglu, Artin (1838) “قوین”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[2], Vienna: F. Beck, page 379a
  • Kélékian, Diran (1911) “قویون”, in Dictionnaire turc-français[3] (in French), Constantinople: Mihran, page 994
  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Ovis”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[4], Vienna, column 1229
  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “قوین”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[5], Vienna, column 3812
  • Nişanyan, Sevan (2002–) “koyun”, in Nişanyan Sözlük
  • Redhouse, James W. (1890) “قویون”, in A Turkish and English Lexicon[6], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1501

Etymology 2

Adverb

قویون • (koyun)

  1. alternative form of قویین (koyun, downwardly)

Further reading

Etymology 3

Noun

قویون • (koyun)

  1. alternative form of قوین (koyun, bosom; breast pocket)

Further reading